De Balearen: Formentera en Ibiza

Als jullie dit lezen zijn wij alweer drie nachten op Mallorca waar we na een heerlijke zeildag op maandag 30 juli in Cala de Santa Ponsa ons anker lieten vallen. In het volgende bericht meer over Mallorca, nu onze ervaringen van de afgelopen twee weken.

Vrijdag de 13^e juli vertrekken we vroeg voor de 60 mijl naar Moraira, althans dit is het oorspronkelijke plan. Onderweg stellen we dit bij naar Villajoyosa, iets ten zuiden van Benidorm, op 40 mijl afstand vanwege te verwachten harde wind bij Cabo Nao. Villajoyosa blijkt een heel aardige badplaats met een leuke haven. Deze is wel weer een tikje duurder, wij betalen hier € 32,05 per nacht inclusief alles. Zaterdag, zondag en maandag is er een wat hardere noordoostenwind dus wij relaxen in Villajoyosa. Maandag 16 juli blijkt er een processie ter ere van de Virgen del Carmen.

De optocht wordt voorafgegaan door twee mannen die vuurwerk afsteken wat keiharde knallen geeft. Een man en jongen slepen een visnet achter zich aan, er worden snoepjes gestrooid voor de kinderen, de fanfare doet ook mee en zo gaat de processie naar de visserijhaven. Het beeld van Virgen del Carmen gaat met de pastoor en aanverwanten op een kotter. Inmiddels is het al flink druk in de haven met allerlei boten en als de kotter uitvaart gaat de hele stoet er luid toeterend achteraan. De mensen op de kant beginnen zo zoetjes aan te vertrekken en als na ongeveer een half uur de kotter weer op z’n plek ligt is het feest weer voorbij.  

Benidorm dus.

De volgende dag varen we alsnog naar Moraira, onze springplank naar de Balearen. We passeren Benidorm en het moet gezegd: we passeerden al heel wat concentraties van flats met hotels en appartementen, maar Benidorm spant de kroon! Zowel wat hoogte als wat hoeveelheid betreft zagen we dit nog niet. Moraira is een mini-uitvoering hiervan, het is er gezellig druk. En we merken dat we de luxe oorden naderen, want de prijs gaat weer wat omhoog, € 40,- nu. Wij passen ons moeiteloos aan deze luxere omgeving aan, het zwembad op het voordek wordt in gebruik genomen. Overigens zijn wij vandaag weer over de 0-meridiaan gegaan en zijn dus terug op het oostelijk halfrond. 

Woensdag 18 juli is het dan zover; wederom vroeg op staan voor de 60 mijl naar Formentera. De voorspelling is zuid-zuid-west 3 tot 4 Bf, wat helaas bij een kleine 3 Bf blijft zodat we de hele weg de motor bijhouden. We sturen aan op Ensenada de Cabrito, een grote baai bij de enige haven op Formentera, Puerto de Sabina. Daar blijkt dat je er alleen aan een mooring mag liggen, die kun je vooraf reserveren en zijn uiteraard allemaal bezet. We worden doorgestuurd naar de ankerplaats voor het strand. Playa Trocados, en dat is op zich geen straf. Het water is zo helderblauw dat het lijkt of we in een zwembad liggen! Het is er heel druk en eigenlijk een beetje lagerwal, maar er is weinig wind dus dat is geen probleem. Vervelender is dat alle in en uitvarende scheepvaart, vooral veerponten in alle maten, veel deining veroorzaakt. De volgenden dag de rubberboot gelanceerd om boodschappen in Puerto de Sabina te doen. En dat blijkt duur: een krop sla kost € 2,20! Jullie begrijpen: wij eten die dag geen sla. Na een heerlijke zwempartij gaan we ankerop en laten dit weer vallen in de prachtige rustige Cala (=baai) Sahona. Ook hier is het heerlijk zwemwater en de zonsondergang is fabuleus.

 Voor later dit weekeinde wordt pittige noorden wind verwacht dus besluiten we naar de prima beschutte baai van San Antonio aan de noordwestkust te gaan. Er is weinig wind dus we varen op de motor maar als we tussen Ibiza en Isla Vedranell door varen zakt het toerental van de motor ineens in. Verstopt filter denkt Jeanet. Touw in de schroef denkt Willem en dat laatste blijkt te kloppen. De motor blijft het wel doen, maar maakt weinig toeren. Vanaf dat moment steekt echter ook de wind op, pal van achteren, dus we kunnen zeilend verder. Dit was ons nog niet eerder overkomen, maar ja eenmaal moet de eerste keer zijn. Op de ankerplaats van San Antonio is er gelukkig genoeg ruimte, want de achteruit werkt niet. Het is hier rustig en helder water zodat Willem met behulp van mes en pikhaak het touw uit de schroef krijgt. Bij het lostrekken van het laatste stuk touw glipt de pikhaak uit zijn handen en zinkt naar de bodem. Gelukkig lukt het de volgende morgen, bij voldoende licht om deze weer vanaf 6 meter diepte op te duiken. San Antonio stelt als plaats niet veel voor, maar blijkt de naam van Ibiza als partyeiland eer aan te doen. Er lopen veel jongelui in feeststemming rond en de housemuziek klinkt veelvuldig. Blijkbaar is er een feest waarbij je met een bodypaint moet verschijnen want die zien we die dag veelvuldig. Een party met DJ Tiësto kost € 67, Armin van Buuren slechts € 50. 

Jeanet voor fontijn in San Antonio.

Zondag vertrekken we weer met als bestemming Isla Espalmador, een eilandje tussen Ibiza en Formentera. In plaats van de voorspelde oostenwind (de eerdere verwachtte noorden wind is uitgebleven) blijkt deze zuid te zijn, pal tegen dus. Daar hebben we weinig trek in en dus besluiten we aan de westkust van Ibiza een baai uit te zoeken. Het wordt Cala Tarida. Deze is voor de zuidenwind goed beschut, maar de wind draait ’s avonds verder door naar het westen, niet hard, maar toch genoeg voor deining en dus een onrustige nacht.

Gezien de windverwachting voor de dagen verder in de week besluiten we maandag weer terug te gaan naar de ankerplek bij San Antonio. Maandagnacht is het Tiësto time in Club Mambo aan de Sunset strip. Toevallig lopen we er ’s avonds langs en blijkt hij “gepromoot” te worden door een 6 tal schaars geklede dames die elk een letter van zijn naam hoog mogen houden en er bevallig bij dansen. Helaas heren, we hadden ons fototoestel niet meegenomen.

Om Ibiza-stad te bekijken kun je als je je niet blauw wilt betalen in de marina’s (als daar al plaats zou zijn) in een baai iets ten noorden van Ibiza-stad ankeren. Maar deze baai is open naar het oosten. Aangezien de wind vrijwel continu oost is, althans de voorspelling, is dit dus de lage wal en dat is niet fijn. We vinden de oplossing door langer op de perfect beschutte ankerplaats bij San Antonio te blijven en met de bus naar Ibiza-stad te gaan. Het is een tochtje van een half uur. Er is nog veel bewaard gebleven van de oude stadsmuren, je moet er wel een pittige klimtocht voor over hebben, maar het uitzicht over zee naar Formentera is dan ook prachtig. Door de smalle straatjes dalen we weer af naar zeeniveau.

Ibiza - stad

In de baai bij San Antonio zijn een aantal mooie cala’s, o.a. Cala Basa waar we een dagje zwemmen en snorkelen. In de namiddag weer terug naar San Antonio, want er wordt pittige oostenwind voorspeld, 6 Bf. En in San Antonio is het goed bevoorraden met de Lidl op loopafstand van de landingsplaats voor de dingy. ’s Middags, in de harde wind voorafgaand aan een onweersbui, slaan we los van ons anker. Gelukkig zijn we aan boord en kunnen we op tijd ingrijpen, maar het is nou niet bepaald goed voor het zelfvertrouwen. Er blijkt een flinke kluit zeegras aan het anker te zitten waardoor het niet goed ingegraven heeft. We besluiten ons andere anker (model Delta) te gaan gebruiken. Die is wellicht beter voor dit soort ankergrond en is ook zwaarder. Het is inmiddels onweersachtig weer geworden en we wachten hier af tot dat voorbij is. We vragen in de marina wat het kost om onze watervoorraad aan te vullen. Een half uur water tappen blijkt € 9 te kosten! Dat doen we dus niet, we vragen bij een kiosk of we 3 jarrycans mogen vullen en dat mag zelfs gratis. Zo zie je maar weer dat je overal aardige mensen kunt treffen.

Van het onweer komt niet veel terecht en als zondagmiddag ook de dreiging af neemt varen we langs de prachtig ruige noordkust naar Cala Portinatx (de uitspraak mag je naar raden) vanwaar we na een rustige nacht oversteken naar Mallorca.

Cala Portinatx