Ithaka, Vonitsa, Parga, e.o.

Fietsen, tafel, spinaker en wastobbe brengen we met de dingy
tijdelijk naar Ionion Marine om ruimte te maken in de achterkajuit.

Zaterdag 10 augustus pikken we Dirk en Jennemieke met de taxi op bij het vliegveld. Het vliegtuig is vroeger geland. De taxichauffeur had nog even een café frappé nodig om goed wakker te worden, zodat we net op tijd zijn. Na koffie met mierzoete sinaasappelcake gooien we los om de brug van 13.00 uur te halen. Het is heel rustig weer en er is vrijwel geen deining, lekkere omstandigheden voor Dirk en Jennemieke om in te slingeren. We overnachten in de Vlikho baai na een biertje op het terras van Fyki en een lekkere maaltijd in een taverna aan de waterkant tegenover Vlikho. De volgende morgen op tijd op om de 18 mijl naar Kioni op Ithaka te varen. Er is geen wind dus het ijzeren zeil moet het werk doen. De baai van Kioni blijkt de mooiste snorkelstek tot nu toe. Met een lange lijn naar de kant liggen we in eerste instantie mooi rustig. Later op de middag komen er echter twee grote motorboten naast ons liggen waarvan eentje continu de dieselaggregaat laat draaien. Jeanet’s verzoek om 00.00 uur om deze ’s nachts uit te doen maakt geen indruk. De volgende ochtend bedanken we de arrogante Brit voor de slapeloze nacht.

Ithaka wordt beschouwd als de thuishaven van Odysseus. Het is een klein, ruig eiland en we hebben bedacht om het per scooter te bekijken, maar helaas worden er in Kioni geen scooters verhuurd dus vertrekken we vroeg naar groot Vathi, de hoofdplaats van Ithaka die in een enorme baai ligt met allerlei inhammen. We noemen deze plaats groot Vathi omdat er ook een Vathi op Meganisi is die in een veel kleinere baai ligt. Gelukkig zijn er nog twee scooters te huur.

Groot Vathi, Ithaka.

Voor we kunnen vertrekken moeten we echter opnieuw ankeren omdat de buurman naast ons aan de kade bij het wegvaren het gepresteerd heeft om zijn ankerketting 3 maal om onze ankerketting te draaien en ook met Willem’s hulp niet los te krijgen is. Wij snappen niet hoe hij dat voor elkaar gekregen heeft. Blijkbaar zijn het een beetje warrige mensen, want voor hun vertrek waren ze spullen op de kade vergeten o.a. een mobieltje welke we al aangegeven hadden. Eenmaal op de scooter tuffen we naar het noordoosten naar een klooster op ongeveer het hoogste punt van het eiland. Onderweg hebben we bij een uitkijkpost van de brandweer een prachtig uitzicht over groot Vathi en ook Cephalonia met de zeestraat en het baaitje waar we met Ton en Ingrid lagen is goed te zien.

Bij de brandwacht op Ithaka.

Lunch in Stavros, Ithaka.

Het klooster heeft onder andere een prachtig kerkje. Het is er niet druk dus we kunnen op ons gemak rondkijken. Vervolgens maken we een lunchstop in Stavros. Op het plein van dit dorp staat een maquette van het paleis van Odysseus welke daar in de buurt gestaan heeft. Ook is er een mooi uitzicht over de Polisbaai waar we eerst lekker zwemmen om  vervolgens te proberen de restanten van Odysseus paleis te bezoeken. De weg wordt echter zo slecht dat we omkeren. Na nog een bezoekje aan de Nimfengrot (heel donker en diep, weinig te zien) zijn we terug in groot Vathi wat een erg gezellig plaatsje is met veel terrassen.  Een motorboot naast ons, ja hoor we hadden er weer eentje, gaat om 00.00 uur nog even stroom draaien. We vragen of de motor uit mag, na 20 minuten doen ze dit keurig en de volgende morgen krijgen we een tros druiven voor de overlast. Zo kan het dus ook. Midden in de nacht komt er nog een grote ferryboot binnen die tot ’s morgens vroeg blijft liggen, jullie snappen vast waarom wij die ochtend met kleine oogjes richting Kastos vertrekken. We willen een lunch/zwem stop maken in de One Boat Bay waar we eerder gelegen hebben en dan door naar Meganisi. Helaas is de begeerde plek bezet, wat wel een beetje te verwachten was, dus zoeken we een ander ankerplekje.

Jennemieke helpt Willem bij het vastmaken van de achterlijn.

Als we een paar uur later richting Meganisi vertrekken blijkt er een flinke wind opgestoken te zijn en daarmee ook een korte, steile deining. 6 Bf op de neus, daar houden wij niet van, dus zodra we Kastos voldoende vrij gevaren hebben vallen we af naar Port Leone op Kalamos. Dirk en Jennemieke genieten enorm van deze prachtige baai die over land vrijwel niet te bereiken is. De volgende dag is de wind weer helemaal weg, dus op de motor alsnog naar Meganisi. Onderweg zien we eindelijk weer eens dolfijnen. Het zijn kleintjes die druk zijn met het verorberen van een school vis, maar ook uit het water springen. Genieten! In Ormos Abelike is onze favoriete inham waar we de vorige keer lagen heel druk, dus ankeren we in het ruimere deel van de baai. Ook een mooie plek, dicht bij een taverna en de weg naar klein Vathi om brood te halen is voor Jennemieke en Jeanet een stuk makkelijker. Je hoeft hier niet eerst door de bosjes te lopen en de afstand is ook korter, slechts 10 minuten. Gelukkig hebben we dit vroeg gedaan, want bij terugkomst om 9.00 uur is het alweer ruim 30 graden.

Dirk heeft een mooie schelp losgewrikt van de zeebodem.

Onze volgende bestemming is Vonitsa in de Golf van Amvrakia. Kort na de passage van Préveza zien we al kopjes van schildpadden boven water. Dit is dezelfde soort schildpad die met name op Zakinthos zijn eieren legt. Uiteindelijk zien we alle vier op verschillende momenten een schildpad helemaal aan de oppervlakte. Het zijn indrukwekkend grote beesten van wel ruim 1 meter. Vonitsa heeft een gezellige waterkant met bars en taverna’s, maar daarachter is het een beetje vervallen. En één bar heeft bedacht dat het nodig is om de muziek, Griekse ditmaal, tot ’s ochtends vroeg door te laten spelen. Helaas dus weer geen al te beste nachtrust en we laten het plan voor een vroeg bezoek aan het kasteel dan ook maar varen. Liever gaan we lekker zwemmen en snorkelen bij het eilandje Nisos Kefalos. Er blijkt hier een heel ander soort onderwaterleven dan we tot nu toe zagen, heel veel mosseltjes en andere schelpdiertjes. Ook een soort reptielachtig visje die op en tussen de mosselen leeft. Vervolgens door naar Préveza voor de laatste nacht aan boord van Dirk en Jennemieke. Voor ons was deze week een beetje een vakantie in een vakantie, hebben o.a. café frappé leren drinken. We hebben het enorm gezellig gehad, bedankt!

Zaterdag laten Dirk en Jennemieke zich met een taxi naar het vliegveld brengen om hun huurauto op te halen. Jeanet gaat mee om op de terugweg de spullen welke we tijdelijk bij Ionion Marine opgeslagen hebben om wat meer ruimte aan boord te hebben, op te halen. Na nog een bezoek aan de Lidl om de voorraden weer aan te vullen vertrekken Dirk en Jennemieke voor hun 2^e week vakantie in Parga. Wij blijven nog even in Préveza. Op maandag 19 augustus wordt heel rustig weer verwacht, een mooie dag om ook naar Parga te vertrekken. Er is een beetje wind, niet eens helemaal op de neus zodat we kunnen motorzeilen en de in verhouding toch wel pittige deining een beetje gedempt wordt door het grootzeil. Parga ligt prachtig tussen de rotsen tegen de helling opgebouwd. In Parga zelf kun je niet goed liggen, dus we gaan naar Ormos Valtos, één baai noordelijker van Parga.  Het zandstrand is vol gezet met ligbedden en parasols. Er was ons verteld dat het hier vol zou liggen met Italianen, maar tot onze verrassing is er plaats aan de pier. Die pier wordt niet onderhouden, het is lastig een goede plek te vinden om de landvasten aan vast te maken. De verlichting heeft ook z’n langste tijd gehad.

Boten op het strand "geparkeerd", Parga.

Wat hier heel grappig is en populair bij flottieljes, is dat tegenover de pier de boten met de neus op het strand gevaren kunnen worden. Het loopt zo stijl af dat de kiel niet vast komt. Het achteranker zorgt er voor dat je niet te ver het strand op wordt gezet mocht de wind aanlandig worden. Voor de zekerheid worden ook de voorankers op het strand ingegraven. Dirk en Jennemieke genieten hier van nog een week vakantie. Ze pikken ons op met de huurauto. Eerst bekijken we hun studio met een prachtig uitzicht over Parga en de zee, dan gaan we uit eten in de wijk onder het kasteel. In Parga is het een gekkenhuis met auto’s , het valt niet mee om een parkeerplek te vinden in al die nauwe straatjes. De volgende dag lopen we om de baai heen naar het kasteel om dit te bekijken. Het is een flinke tippel en het is heet, maar rustig aan met de nodige pauzes is het goed te doen. Van het kasteel zijn nog de nodige gangen en kamers behouden gebleven. En natuurlijk een prachtig uitzicht over Parga, Ormos Valtos, de zee en in de verte Paxos en Antipaxos. We lopen door naar het dorp. Dat is een aaneenschakeling van toeristenwinkeltjes, eettentjes en barretjes. Wel gezellig in die nauwe straatjes. Voor € 2,- pp laten we ons met de watertaxi terugbrengen naar Ormos Valtos. De twee volgende dagen blijven we lekker liggen op deze rustige plek. Er wordt onweer voorspelt, op woensdagavond betrekt het en zijn er flitsen en een paar donderslagen, maar daar blijft het bij.

Met de taxiboot terug van Parga naar Ormos Valtos.

Vrijdags is de onweersverwachting voorbij en varen we naar het 13 mijl noordelijker gelegen Sivota (voorheen Mourtos). Tussen de eilanden vlak onder de kust en het vaste land is een drempel van slechts 2 meter. Wij zijn 1,5 meter diep, dus best een beetje spannend om daar overheen te gaan. We blijven echter minimaal 1,2 meter water onder de kiel houden, dat valt mee. We ankeren met een lijn naar de kant bij het eilandje Ayios Nikolaos tegenover het dorp Sivota. Op zich een leuke plek, maar er worden veel bootjes verhuurd in Sivota dus de hele dag wordt er veel heen en weer gevaren wat het erg onrustig maakt. ’s Avonds is dat gedoe gelukkig over. Na twee nachten houden we het voor gezien en wordt het tijd om het eiland Corfu op eigen kiel aan te gaan doen in plaats van met een huurboot. Over deze mijlpaal lezen jullie in het volgende bericht.