Van
Monemvasia naar Astakos
Om 10.00 uur
die zaterdagochtend 16 augustus staat de monteur samen met de aardige jongen
van de watersportzaak naast de boot. De monteur spreekt geen Engels, dus
vandaar dat hij meegekomen is. Willem heeft inmiddels het deksel van de
brandstofpomp gedemonteerd, zodat de monteur dit mee kan nemen. Ook neemt hij
de buitenboordmotor mee, om naar het probleem van het uit de versnelling
schieten te kijken. Inmiddels zijn we blij dat we langszij de kade liggen, want
zo zonder motor begin je niet veel als je anker los raakt en dat zien we nogal
eens gebeuren, ook doordat anderen je anker per ongeluk lostrekken.
Jeanet ziet
met snorkelen ook de schildpad en Willem filmt hem met de onderwatercamera. Aan
het einde van de middag al blijkt dat de monteur een vervangend deksel heeft
van bijna dezelfde afmeting, weliswaar van een 20 PK Lombardini motor (wij
hebben een 39 PK), maar waarschijnlijk is dit geen probleem. We kunnen eerst
testen of de motor het hiermee wil doen voordat we hoeven te betalen.
Monemvasia op zeeniveau. |
Tevens
heeft hij de buitenboordmotor gerepareerd, de breekpen bleek op 2 plaatsen
gebroken, en die komt hij zondagochtend terugbrengen net op het moment dat
Willem het nieuwe deksel wil gaan monteren. Met een kleine aanpassing van de
route van de leidingen past het perfect en doet de motor het weer. De
buitenboordmotor blijkt het ook weer uitstekend te doen, hij gaat nu heel
soepeltjes in en uit de versnelling.
Monemvasia bij nacht. |
Maandag gaan we betalen, alles bij elkaar
60 euro, niet duur vinden wij. Die ochtend is het al vroeg gaan waaien, tot
zo’n 30 knopen (6-7 Bf), de voorspelde harde wind uit noordoost. Er ontstaat
een beetje deining, maar wij liggen goed beschut. Het is bewolkt, geen regen.
In de loop van de dag neemt de wind af om de volgende ochtend weer aan te
trekken. We hebben 2 luie dagen met lezen en boodschappen doen. Jeanet maakt
nog een wandeling door het dorp. Het ziet er welvarend uit met veel mooie
huizen, hotels en taverna’s langs de waterkant en bij het kleine vissershaventje.
Maar een gezellig centrum is er niet, wel een druk kruispunt met veel verkeer
naar en van de rots.
Monemvasia. De kerk Agia Sofia in de oude bovenstad konden we niet van dichtbij bekijken, want wegens restauratie is dit deel volledig afgesloten. |
Woensdag vertrekken we om 8.00 uur voor de 36 mijl naar
het eiland Spetses. Er is niet veel wind, dus de motor moet weer meehelpen om
vooruit te komen. En dan, wederom na circa 4 uur, CHIPS!!!! Weer lucht in de
leiding. BALEN!!! De reparatie lijkt nog goed te zitten, dus moet er nog een
andere oorzaak zijn. Na het ontluchten loopt de motor gelukkig weer …. voor
circa 3 kwartier dan wel te verstaan. Dit blijft zich herhalen en bij de smalle
doorvaart tussen de eilanden Spetses en Spetsopoula is dat dan toch spannend. De
motor blijft het hier gelukkig doen. Het haventje van Spetses blijkt nagenoeg
vol met lokale bootjes. Ook op de ankerplekken daarbuiten is het druk of ze
bevallen ons niet, dus besluiten we door te gaan naar Porto Kheli. Daar is in
ieder geval ook een watersportzaak voor het geval we iets nodig blijken te
hebben of om eventueel weer een monteur te regelen. Inmiddels is er wind, zodat
we zeilend verder kunnen. De kade in Porto Kheli is vol of gereserveerd voor
veerponten, dus we ankeren niet al te ver van het dorp. We zien nu dat er toch
wel masten van boten op de wal te zien zijn achter een grote supermarkt. De
vorige keer dat we hier waren was ons dat niet opgevallen. Willem kijkt bij het
fijn filter of daar misschien iets los zit, wat niet het geval is, en bedenkt
dat hij het filter gelijk wel kan vervangen, dat is al weer een poosje geleden.
Nadenkend over wat de oorzaak kan zijn dat de motor het eerst 4 uur blijft doen
en dan na iedere 3 kwartier er mee stopt bedenken we dat het warm worden van de
motor wel eens een onderdeel van het probleem kan zijn. Die avond leest Willem
in zijn boek over dieselmotoren dat als het fijn filter verstopt is er te kort
koeling in de brandstofpomp kan zijn waardoor er dampbellen kunnen ontstaan.
EUREKA, wij denken het probleem misschien wel gevonden en opgelost te hebben.
Er is maar een manier om daar achter te komen: motorvaren. Dus de volgende dag
op naar Poros. Er is weinig wind en later ook tegen, maar voor deze keer vinden
we dat niet erg. En na 4 uur varen, op het moment dat we elkaar al bijna
feliciteren, helaas, helaas. Het probleem herhaalt zich.
Op Poros komen veerponten in alle maten. Die grote rode komt meestal 's avonds en blijft dan liggen tot 7.00 uur. |
Het laatste stuk naar
Poros, na de passage tussen de eilandjes bij kaap Skillaion, gaat het voor de
wind lekker vlot op de zeilen. In Poros kunnen we weer langszij aan de
drijvende stijger vastmaken. De aardige meneer van de watersportzaak belt een
monteur. Hij adviseert Willem om eerst te lokaliseren of het probleem bij de
motor zit of in de leidingen. Daartoe moet de motor draaien met diesel uit een
jerrycan. Dat moet dan natuurlijk wel minstens 4 uur aangezien niet te
verwachten is dat het probleem zich eerder voordoet. Niet zo’n leuk
vooruitzicht, maar het moet maar. Vrijdagmiddag laten we de motor zelfs 5 uur lang
draaien, probleemloos.
Het aparte dieseltankje. |
Dat wil dus zeggen dat de oorzaak in de leidingen zit.
We bellen de monteur weer, hij komt de volgende morgen om 11.00 uur alhoewel
hij wel door laat schemeren eigenlijk geen tijd te hebben. De monteur vindt dat
eerst de dieseltank schoon gemaakt moet worden, voordat hij iets gaat
vervangen. Wrijft ons onder de neus dat dit al veel te lang niet gedaan is en eigenlijk
een winterklus is. Maar er zit 140 liter in de tank en waar laat je dat zo
snel. Hij zou dinsdags terug kunnen komen. We aarzelen, voelen aan dat hij er eigenlijk
weinig trek in heeft en twijfelen of dit echt de oorzaak is. Als tip heeft de
monteur nog dat je met het monteren van een apart dieseltankje wat voor
buitenboordmotoren gebruikt wordt het probleem tijdelijk kunt omzeilen. Dat
besluiten we te doen en betalen hem 30 euro, een beetje prijzig maar het is wel
aardig dat hij gekomen is. De watersportzaak heeft het betreffende tankje van
25 liter op voorraad en de rest van de dag is Willem druk met het monteren en
het opruimen van alle spullen. Zondag 24 augustus vervolgen we onze route naar
Korfos. Het is warm en er is weinig wind, dus een zwemstop is welkom. Dat doen
we in de baai waar Willem zijn duikinstructie van Carla kreeg. De motor blijft
het de hele dag probleemloos doen met de alternatieve brandstoftank. We kunnen
nog een stukje fluisterzeilen, maar bij het naderen van de baai van Korfos
krijgen we een fikse tegenwind uit de bergen. Het is een heel warme wind die tot
7.00 uur blijft staan en in de nacht zelfs toeneemt. Er is nauwelijks
afkoeling, ’s ochtends vroeg is het nog 29 graden. Na wat boodschappen gaan we
ankerop en motoren we de baai uit richting het kanaal van Korinthe… tot na 15
minuten de motor er weer mee stopt. Wat nu weer! We varen op het alternatieve
systeem, dat deed het de vorige dag probleemloos. Willem denkt dat er misschien
vuiligheid in het tankje zit en inderdaad blijkt het smalle bochtje van de
opvoerleiding verstopt. Nadat dit doorgeblazen is doet de motor het weer een
kwartier en dan herhaalt het probleem zich. Dit kan zo niet langer, op deze
manier kunnen we niet door het kanaal.
Korfos. Eten in de taverna achter de boot. |
We keren om naar Korfos en leggen aan
bij de kade van een taverna die volgens een groot spandoek allerlei services
heeft, o.a. lazy lines en een douche. De lazy lines blijken er niet te zijn en
de douche blijkt buiten. Willem vervangt nu ook het grof filter en die blijkt
wel erg vuil. Zou dit dan toch de oorzaak van het probleem zijn? De meneer van
de taverna vraagt of alles oké is en als we vertellen over de motorproblemen
belt hij spontaan een monteur. Die is er al na 5 minuten, maar spreekt helaas
slecht Engels zodat de uitleg van het probleem lastig is. Hij kan momenteel
niet veel voor ons doen, Willem gaat de volgende dag eerst de grote tank open
maken en bekijken of er veel drab onderin zit die hij dan zal proberen op te
zuigen zonder de diesel te verwijderen. Er blijkt wel wat vuiligheid onderin de
tank te zitten, maar het valt hem mee. Het opzuigen lukt aardig, we halen 6
flessen van 1,5 liter diesel met zo veel mogelijk vuiligheid er uit. De
eigenaar van de taverna kan de vuile diesel wel gebruiken om in de winter zijn
kachel mee aan te maken, dus die wordt nog nuttig besteed. Overigens is die
ochtend eerst nog de genua onder de naaimachine geweest, want daar was een
scheur in gekomen. Die moet in de winter naar de zeilmaker voor een
opknapbeurt.
Het lege Kanaal van Korinthe. |
Woensdag gaan we voor de grote test naar het kanaal. Er is weinig
wind tot we de oostpunt naderen. In de verte zien we al de schuimkoppen en ja
hoor, een stevige bries uit het westen in plaats van het oosten zoals
voorspeld! Nu moet de motor echt flink zijn best doen en het gaat gelukkig
goed. Eerst moeten we aanleggen om te betalen en dan kunnen we al na een
kwartier het kanaal invaren. We zijn het enige jacht, verder alleen twee
vissersbootjes. De wind in het kanaal is ook tegen en we vinden het beiden
spannend aangezien we nu zo ongeveer aan de 4 motoruren toe zijn. Het is een
hele opluchting als we er doorheen zijn.
Daar blijkt nog steeds tegenwind te
staan, dus de keuze om naar Korinthe te gaan is snel gemaakt. In de jachthaven
is plaats langszij een kade, we liggen er gratis. Het is direct bij het centrum
aan een mooi groot plein met een, werkende!, fontein en veel bankjes, dus ’s
avonds is het er erg druk. Je loopt zo de autovrije winkelstraat in, die mooi
aangelegd is met palmen in de middenberm. Helaas blijven de winkels op
woensdagmiddag dicht.
Het mooie plein in Korinthe. Rechts is de mast van de boot nog te zien. |
In Korinthe zijn veel zwerfhonden. |
De sfeervolle winkelstraat van Korinthe. |
Donderdagochtend is er nog steeds noordwesten wind, recht
op de neus de baai uit. Niet heel veel, maar wel veel deining. Dat had Jeanet
’s nachts al in de haven gemerkt. Het is voor ons een raadsel waar die deining
vandaan komt, misschien heeft het te maken met de trechter waar Korinthe in
ligt. Onze bestemming, Ormos Anemokambi (net ten zuiden van Galaxidhi), ligt
net op een vervelende koers tegen wind en golven in. We verleggen onze koers
meer naar het noorden, zodat we eerder onder de hoge wal komen en hopen dat de
deining daar minder is en de voorspelde wind uit het oosten. Het eerste gebeurd
wel, het tweede niet, er is totaal geen wind meer onder de noordkust. De motor
blijft het gelukkig ook nu de hele tijd doen, zodat we er in beginnen te
geloven dat de smerige brandstoffilters toch de oorzaak van de problemen was. ’s
Nachts komt er wel wat oosten wind en die blijft gelukkig ook de volgende twee
dagen staan zodat we eindelijk weer eens onze bestemmingen, achtereenvolgens
Trizonia en Patras, zeilend kunnen bereiken.
Bij nadering van de brug bij Patras neemt de wind flink toe. |
Het laatste stukje naar Patras,
voorbij de grote brug, trekt de wind zelfs aan tot 34 knopen. In de jachthaven
is plaats genoeg en we zijn aangenaam verrast door de omgeving. We hadden
verwacht in een lelijk saai havengebied te liggen, maar in plaats daarvan is de
omgeving van de jachthaven leuk bebouwd met cafés en groen. De cafés geven wel
wat herrie in de nacht, maar à la, we liggen leuk voor 27 euro per nacht
inclusief elektra, water en een douche met soms warm water. En de eerste 6
dagen is iedere 2e nacht gratis!
Uitzicht vanaf de boot op de invaart van de marina in Patras. |
We moeten ons weer eens melden bij
de Port Police. De super trage beambte beloont ons met de 2e stempel
in het megadocument en als troost krijgt Jeanet een lekker klein
“oliebolletje”. Zondag eerst maar eens wat van Patras bekijken. We lopen naar
het centrum, waar autovrije winkelstraten en een groot plein met een oud
theater is. Via een aantal trappen kun je naar het hoger gelegen amfitheater,
wat lelijk gerestaureerd is en waar regelmatig voorstellingen gegeven worden.
Het grote plein van Patras. |
De trappen richting het amfitheater liggen vol met rotzooi. |
Boven de stad is ook nog het restant van een vesting, wat oorspronkelijk uit de
2e helft van de 6e eeuw AC stamt, te bekijken. Je hebt er
een mooi uitzicht over de stad en de Golf. Via een ander stel trappen kom je
weer terug op zeeniveau. Oké, het is allemaal niet van een heel grote
schoonheid, maar toch best aardig en we hadden vooraf geen hoge verwachtingen.
De vesting van Patras. |
Op de vestingmuur van Patras. |
Het is hier uitstekend boodschappen doen. Een grote Carrefour is op loopafstand
en Willem heeft op de fiets de Lidl gevonden, dus we vermaken ons nog twee
dagen. Overigens is het dinsdags regenachtig met in de ochtend ook wat onweer. Onze
volgende bestemming is Mesolóngi, waar we met nog dreigende luchten woensdags
heen varen. We eten weer in restaurant The Roosters Egg, waar het heerlijke
toetje van ijs met chocoladecake en koffie gratis zijn. Nu zijn er weinig
schildpadden in de haven, slechts 1 keer zien we een kopje boven komen.
Visser in actie. |
De
volgende dag is er nog steeds veel bewolking boven het vaste land en er hangt
een dreigende lucht boven Cephalonia. Er is geen wind. Al motorvarend lopen we
in op een andere zeilboot en als we dichter bij komen zien we een grote
Nederlandse vlag in de achterstag. Dat lijkt verdacht veel op de Mi Dushi van Anneke
en René en ja hoor, ze zijn het. Hun boot was in Mesolóngi terwijl zij twee
maanden naar huis waren. Dat is toch wel heel toevallig dat we op dezelfde dag
daar wegvaren. Wij gaan ankeren bij Nisis Petala, zij ook. We krijgen nog een
staartje van de bui die vanaf Cephalonia op ons af komt. Er zit gelukkig niet
veel wind in de bui. Bij Petala hebben we net het anker in de grond getrokken
of er komt een boot met 7 luidruchtige mannen vlak bij ons liggen. Grrrrrr, wij
gaan maar weer ankerop en een stukje verder in de grote baai liggen. Helaas
horen we ze nog wel de hele middag lachen en schreeuwen, maar ’s avonds zijn ze
gelukkig rustig. Vrijdag blijven we lui een dagje liggen. Er is nog steeds wel
wat bewolking, maar minder dreigend. Wij hebben twee gezellige avonden met
Anneke en René alvorens we zaterdag 6 augustus het kleine stukje naar Astakos
varen, waar we aan de kade liggen. Helaas blijft het weer onstabiel de komende
tijd met iedere dag wel kans op wat regen en onweer. Gelukkig hoeven we niet
ver meer tot Préveza waar we 26 september weer bij Ionion Marine uit het water
gaan.