Préveza, het zeilseizoen start met tango

Inmiddels zijn wij weer een kleine 3 weken aan boord van de Saudade en zijn de eerste mijlen van 2016 afgelegd. Donderdag 2 juni varen we om circa 10.15 uur van Préveza Marina weg naar de brug bij Levkas van 12.00 uur. In het Levkas kanaal motoren we zoals gebruikelijk, maar daarna kan de genua uitgerold en zeilen we de circa 10 mijl naar de Vlikho baai. Daar is het nog rustig, plaats genoeg om uit te kiezen waar je gaat ankeren. Ons favoriete café Fyki van George in Vlikho is er nog en ook zijn moeder die de heerlijke mezze (tapas) voor bij de borrel maakt is in goeden doen. Bij gebrek aan een rijbewijs verplaatst zij zich inmiddels per motorbootje van huis (is aan de andere kant van de grote baai, in het gehucht Gena) naar het café. En zo verandert er gelukkig hier niet zo veel.

De opblaasbare bodem van de rubberboot heeft een lek wat
lastig blijkt te repareren. In Nidri hebben we daarom 2e hands
plankjes gekocht zodat we in ieder geval nu een harde
bodem hebben. 

Wat helaas ook niet verandert is dat je onderweg af en toe arrogante eikels tegen komt, deze keer in de vorm van een Nederlandse motorbootvaarder (bootnaam Utopia, misschien een De Mol familielid?). Hij komt de volgende dag redelijk dicht bij ankeren hoewel er plaats genoeg is, maar à la, dat is nog tot daar aan toe. Vervolgens gooit hij ook zijn hekanker uit, zodat hij niet meer met de wind mee draait. Als de wind nu uit de verkeerde richting komt, draaien wij tegen hem aan. Willem gaat vragen of hij denkt dat dit een probleem kan geven. Hij denkt dus van niet, zijn hekanker moet uit omdat hij anders te veel giert en verder is het ons probleem. Goed zeemanschap heeft hij blijkbaar nog nooit van gehoord en hij gaat dus niets aan de situatie veranderen. Aangezien wij nog van boord willen om te eten in dat leuke gehucht Gena waar een aantal taverna’s direct aan het water zijn, kiezen we eieren voor ons geld en gaan wij ankerop om een stukje verderop opnieuw te ankeren. Rust aan boord en de ergernis ebt weg bij een lekker drankje en dito maaltijd aan de waterkant.

De Sparkling en de Saudade aan de kade in Syvota (Levkas).

Op zondag hebben we met Susanne en Frank van de Sparkling (inclusief neef Jonathan dit keer) afgesproken in Sivota aan de zuidkust van Levkas. Wij zijn er het eerst en het lukt zowaar om het plekje aan de kade naast ons voor hen vrij te houden. Het is een gezellig weerzien met borrels op de kade, in de kuip van de Saudade en tijdens een lekkere maaltijd in de family taverna. Zij willen de volgende dag graag gaan chillen in Porto Leone op Kalamos, wij blijven liever nog even in Sivota, zodat we de volgende ochtend weer afscheid van elkaar nemen.



Maar nu eerst nog even wat hieraan vooraf ging.
Na een prima vlucht op 17 mei troffen wij de boot in een goede doch stoffige conditie bij Ionion Marine aan. Eerst een paar dagen acclimatiseren met wat kleine klusjes zoals het ophangen van de houten bakjes in het badkamertje.

 

Handige bakjes in het badkamertje.

 

Dit was een van Willems winterklussen met de hulp van Dirk, nog bedankt daarvoor Dirk, en blijkt enorm handig in het gebruik. Tijdens het eten in de taverna van de buren, Cleopatra Marina, treffen we wederom Jochen onze Duitse kennis vol met grapjes en ook serveerster Frida is daar nog actief (haar zoon heeft vorig jaar tijdens het helpen bij het aanleggen van een boot zijn voet verloren, gelukkig gaat het met hem goed).

 

 

 

 

Via de mail hebben wij van Tina, Sandro en Katarina van dansschool Pa’Bailar gehoord dat zij vanaf donderdag een tangofestival hebben. Daarom hebben wij een auto gehuurd, het festival is namelijk in een groot hotel 20 km noord van Préveza. De aanwijzingen om er te komen zijn summier, we hebben geen echt adres kunnen achterhalen dus aan Tomtom hebben we niet veel. We rijden eerst te ver, en de opluchting is dan ook groot als we in het laatste schemerlicht het juiste hotel traceren. En dan blijken we de eersten, dus wie opent het bal? Wij dus! Het weerzien met Tina en Sandro is hartelijk, Katarina treffen we er pas op zondag. Donderdag en zondag zijn er weinig dansers, maar vrijdag en zaterdag 80 à 100. Veel goede dansers, o.a. uit Athene en Thessaloniki. Het is een feest voor het oog. Wij zijn de enige niet Griekse dansers. Het nadeel is dat het een sterke ons kent ons sfeer is en daar kom je niet makkelijk tussen. Mooie docentenparen zijn er ook, 2 Argentijnse paren (Virginia Pandolfi & Jonatan Aguero en Maria Filali & Gianpiero Ya Galdi) en 1 Grieks (Maria Manzion & Panagiotis Karamboulas), die met name optreden op zaterdag. En een prima Argentijnse DJ (Marcelo Rojas), volgens Sandro een van de beste van dit moment.

Maria Manzion & Panagiotis Karamboulas

 

Virginia Pandolfi & Jonatan Aguero

 

 

Dikke plassen na de onweersbui van zaterdag 21 mei.

 

Deze dagen doen we verder niet veel, want de milonga’s op vrijdag en zaterdag starten pas om 23.00 uur en om die tijd ben je nog de eerste die er is. Overigens komt dit niet slecht uit, want met name zaterdagochtend is er een langdurig onweer met bakken water waardoor er weinig te klussen zou zijn.

 

 

 

 

 

 

Op maandag kunnen we met de huurauto mooi nog even bevoorraden bij de Lidl en op dinsdag 24 mei propt Willem de vouwfiets in de achterbak om de auto weer op het vliegveld in te leveren. Na het schuur en schilderwerk aan de rode rand op de waterlijn volgen tijdens de 2 dagen dat we een rolstijger gehuurd hebben het schilderwerk aan de dunne rode lijn aan de bovenkant van de romp en het poetsen van de romp.

 

Nadat de boot op de kar gezet is kan nog even
snel de laatste anti fouling aangebracht worden
op de plaats van de stutten voordat we te water
 gaan.

 Ook het onderwaterschip krijgt weer een nieuwe  laag anti aangroei verf en dan kunnen we te water. Daarvoor hebben we op zaterdag 28 mei om 12.00 uur een afspraak, maar de mannen van Ionion zijn weer snel want we zijn al om 11.10 uur aan de beurt. Lekker hoor als alles zo vlot loopt. In Préveza Marina is het druk. Mikis, dezelfde havenmeester als vorig jaar, creëert nog een plekje langs de laatste kade voor ons en dan is het tijd om eens te bekijken hoe dat andere winterproject uitpakt. Dat is namelijk een nieuwe grote zonnetent, die we zo hoog op kunnen hijsen dat we er onderdoor kunnen lopen. Zie hier het resultaat, wij zijn er maar wat trots op!

 

 

 

Trots op de nieuwe zonnetent, we kunnen er onderdoor lopen.

Verrassend genoeg zijn er deze winter op de kade van Préveza Marina 3 gebouwen in aanbouw geraakt. Eén wordt het nieuwe havenkantoor (is nu in een portacabin), één wordt voor douches, toiletten en misschien ook wel voor wasmachines en wat het derde gebouw wordt is vaag. Overigens zijn er nu voor het eerst douches en toiletten in een portacabin te gebruiken. Olga, de dame van de administratie, denkt dat zij misschien volgende zomer wel en nieuw kantoor heeft! Eten bij restaurant The Mermaid van Tassos en dochter Dimitra is altijd een feest. Hij heeft in een deel van zijn restaurant een minimarket gemaakt. Tja, je moet creatief zijn om genoeg te verdienen om de winter door te komen.

De stellage voor de zonnepanelen krijgt steeds meer functies, zoals nu ook voor de was!

 

De komende dagen wordt er zuidelijke wind verwacht met wat regen en wellicht ook onweer, dus we zullen nog niet zo veel vorderingen maken met ons plan om een tocht rond de Peloponnesos te maken.