|
De boosdoener. |
Op zondag maken we niet veel kans om
bij de watersportbedrijven in Nydri te achterhalen of ze de kapotte
uitlaatbocht voor ons kunnen bestellen, maar maandagochtend 3 juli
gaat Willem op onderzoek uit. Eerst vraagt hij het bij de aardige
mevrouw van Nydri Marine. Die verwijst hem naar het bedrijf van de
buren, Ionion Boat Assistance. De behulpzame dame daar gaat bellen en
zal ons later op de dag terugbellen of ze er aan kan komen. Aan het
einde van de middag belt ze inderdaad terug, maar helaas, de
uitlaatbocht voor onze Lombardini motor is in heel Griekenland niet
op voorraad en levering zal een maand duren. Bestellen in Nederland
zal vast sneller gaan. We vragen bij Nydri Marine of we hun adres
voor de levering van het pakket mogen gebruiken en dat is geen
probleem. Dinsdag bellen we eerst naar de Nederlandse leverancier
(Kemper en van Twist). Bestellen en laten bezorgen in Griekenland kan
niet rechtstreeks op de website. We moeten even een email sturen met
de gewenste onderdelen en het adres waar het pakket naar toe gestuurd
moet worden. We vragen in de email of ze de snelst mogelijke manier
van verzenden willen nemen en dat zullen we weten! Als de factuur
gemaild wordt blijken de verzendkosten 195 euro! Slik…. We betalen
de factuur gelijk en sturen er een mail achteraan dat we het bedrag
overgemaakt hebben om de gang er in te houden. Woensdag bekijken we
ongeduldig regelmatig de mail, maar horen we niets. We troosten
onszelf met een biertje plus verse mezze op het terras van Fyki en
eten voor het eerst bij de Vlikho Yachtclub. Het is er een beetje
duurder, maar ze hebben een West-Europese kaart en het smaakt
uitstekend. Ook blijkt dat je er kunt douchen, wassen en dat ze veel
aan service doen, we hadden het pakket ook daar kunnen laten
bezorgen. Goed om dat soort dingen te weten.
|
Volle maan in de Vlikho baai boven de taverna´s van Geni. |
Donderdagochtend is er
eindelijk wel een mail. Vol goede verwachting lezen we hem gelijk,
maar wat een teleurstelling, de uitlaatbocht hebben ze niet op
voorraad!!! Ze hebben hem besteld bij de fabriek van Lombardini in
Italië en ze verwachten hem “een dezer dagen” te ontvangen. Daar
hadden we totaal geen rekening mee gehouden, op hun website stond
daar ook niets over. Dat kan dus wel eens lang gaan duren, geen fijn
idee om al die tijd geen motor te hebben. Willem bekijkt nog maar
eens de kapotte uitlaatbocht en gaat hem schoon maken. Misschien is
hij toch te lassen. Hij gaat eerst vragen bij de Vlikho Yachtclub of
zij een lasser weten. Dat weten ze, maar die is 2 weken met vakantie.
Natuurlijk, zal je net zien. Dan maar weer naar Nydri Marine. Die
weten een lasbedrijfje, Steel Marine in Nydri zelf en op loopafstand.
Willem vindt hem snel, maar hij is gesloten tussen 14.00 en 17.00
uur, daarna weer open dus tegen die tijd gaan we er samen op af. En
passant passeren we een benzinepomp, die hebben we ook binnenkort
nodig want we tuffen heel wat af met de dinghy. Als we bij Steel
Marine aankomen is er niemand te bekennen, hoewel de deur open is, de
radio luid aan staat en de fan hard ronddraait. We wachten. In de
werkplaats in het souterrain staat o.a. een buigmachine, draaibank,
etc. Een deel van de tuin is ook werkplaats met o.a. het lasapparaat.
Willem zoekt alvast tussen de afvalstukjes rvs of hij iets geschikts
kan vinden. Dan komt de eigenaar, die Phil blijkt te heten,
tevoorschijn uit zijn huis, een totaal relaxte Engelsman. Willem en
hij overleggen hoe dit klusje het beste aangepakt kan worden en hij
gaat gelijk aan de slag. Voor 30 euro inclusief fooi is het na een
half uurtje gepiept. Nu maar hopen dat het past. Na nog een terrasje
en een pita giros in Nydri zijn we om 21.00 uur weer aan boord.
Vanuit Vlikho horen we geluiden van het testen van een
muziekinstallatie. Om 23.00 start de traditionele live muziek en dat
duurt tot 5.00 uur in de ochtend. De oordoppen zijn dus weer hard
nodig. Met nog slaperige ogen monteert Willem vrijdags de gelaste
oude uitlaatbocht. De twee delen blijken niet helemaal op de juiste
plaats aan elkaar gelast, maar met een kleine aanpassing lukt het
monteren wel. Na het starten van de motor blijkt er nog en kleine
lekkage, maar er is geen rook te zien. We kunnen de motor dus weer
gebruiken hoewel we er niet op durven te vertrouwen dat we er hele
einden mee kunnen varen. We blijven dus liggen waar we liggen. Bij
het eten vrijdag in taverna Elena vragen we de ober naar de live
muziek van de vorige nacht. Het feest blijkt ter ere van de naamdag
van de heilige van het kerkje op de landpunt te zijn. Ook die nacht
zal er weer live muziek zijn. Dat laten we niet aan onze neus voorbij
gaan, dus steken we de baai over naar Vlikho. Er blijken zelfs 2
bands te zijn. Eentje lijkt op een bejaardensoos, dus we kiezen om
bij de andere band te gaan zitten. Een goede keuze, want even later
is daar een groepje dansers maar zeker geen heel plein vol zoals we
in Mitata al twee keer hebben beleefd. Wat wel weer apart is, is dat
er borden stuk gegooid worden op de dansvloer. Dat zagen we tot nu
toe alleen voor de toeristen. Het zijn wel hele goedkope borden, maar
toch. Ook kun je bordjes met daarop schuimplastic en bloemen kopen
wat je op de dansvloer uit kunt strooien. Zaterdagochtend zijn we een
beetje brak, maar er moet benzine voor de buitenboord motor gehaald
worden. Die hebben we nu natuurlijk veel nodig, dus we moeten niet
zonder komen te zitten. Op maandagochtend komt het verlossende
mailtje, de uitlaatbocht wordt die dag naar ons opgestuurd. Later zal
de track and trace code volgen. We zijn benieuwd hoe lang hij er over
zal doen om in Nydri aan te komen, we schatten 5 tot 7 dagen.
Opgelucht gaan we de was doen bij Nydri Marine, het is druk we moeten
op onze beurt wachten. Gelijk reserveren we een plekje aan hun
steigertje van vrijdag tot maandag. Voor zondag wordt namelijk onweer
en regen verwacht. Ook hebben we tegen die tijd wel weer eens water
nodig en walstroom is ook wel fijn als het regent.
|
Moeders achter het roer op weg naar huis. |
We hebben een
leuke actiefoto kunnen maken van de moeder van George van het Fyki
café. Zij vaart iedere ochtend van haar huis in Geni over de baai
naar Vlikho met best een pittige gang. We kwamen haar, kleinzoon
Sotiris en de hond een keer tegen vroeg in de avond toen ze weer naar
huis gingen. De foto is een beetje onscherp, het was ook al
schemerig, maar bij ons volgende bezoek aan het café laten we hen de
foto zien. Ze vinden het erg leuk, dus we mailen hem naar George. We
worden die dag extra verwend met moeders mezze! Woensdagochtend is de
mail er met de track and trace code. Het pakket wordt die dag al
bezorgd. Wat een aangename verrassing! Om 10.30 uur gaan we naar
Nydri om de bus van 11.00 uur naar Levkas te nemen. We moeten
namelijk naar de winkel van Vodafonos om het mobiel internet met een
maand te verlengen (10 euro, 8 Gig) en dat schijnt alleen in de
winkel te kunnen gebeuren. Het is een leuke rit van circa 40 minuten
á 1,80 pp enkele reis. De bus heeft goede airco en dat is hard nodig
ook want het is 37 graden! In de winkel worden we uitstekend geholpen
om een eigen account aan te maken zodat we voortaan ons verbruik
kunnen volgen en misschien lukt het nu ook om voortaan via internet
te verlengen. Bij terugkomst in Nydri eten we nog een crêpe op een
terras en melden bij Nydri Marine dat het pakket die dag zal komen.
Daarna snel terug aan boord en zwemmen! Inmiddels hebben we hier 2
maal een schildpad gezien, vorige jaren dat we hier lagen hadden we
dat genoegen niet. In de namiddag bellen we of het pakket bezorgd is
en ja hoor, Willem kan het afhalen. Complimenten voor DHL Express.
Het kost een paar centen, maar is ook echt snel.
Donderdag
monteert Willem de nieuwe uitlaatbocht. Met het verwijderen van de
oude en het plaatsen van de nieuwe is hij in een kleine 3 uur klaar.
Dan toch even een spannend moment als de motor gestart wordt. En ja
hoor, geen lekkend koelwater meer en ook geen wolkje rook meer te
zien in het motorruim. Dat ziet er dus weer heel goed uit.
|
Onze `parkeerplek` in de Vlikho baai. |
Voor
vrijdag t/m zondag hebben we bij Nydri Marine een plaatsje
gereserveerd aan hun drijvende steiger. Er moet nodig weer schoon
schip gemaakt worden en ook de motor en het ruim moet goed
schoongemaakt worden na die onbedoelde zoute douche. En voor zondag
zien we al een tijdje onweer en regen aankomen, dus dan is het fijn
om aan de wal te liggen. Als we vrijdags rond 13.00 uur bellen dat we
er over een paar minuten zijn, blijkt de boot die op de plek ligt
waar wij moeten komen nog niet weg, dus we gaan nog even een uurtje
voor anker in Tranquil bay, waarna we vast maken aan het steigertje
achter ons eigen anker met 50 meter ketting uit. Een beetje veel,
maar aangezien er dus voor zondag onweer verwacht wordt met misschien
veel wind beter wat te veel ketting dan te weinig. Lekker om weer
even aan de wal te liggen en niet op het verbruik van water en
elektra te hoeven letten. Naast ons komen later aardige Nederlandse
mensen liggen en aan de andere kant van de steiger ligt ook al een
Nederlandse boot. Die mensen hebben de pech gehad dat ze gevallen
zijn met een gehuurde motor. Ze zitten beiden onder de schaafwonden
en de mevrouw heeft ook gekneusde ribben. Ze worden goed verzorgd
door de eerste hulppost in Nydri, maar het is een pijnlijk en
langdurig proces voor ze weer verder kunnen varen.
|
Dreigende lucht houden Susanne, Frank en ons
nog even aan boord. |
Inmiddels zijn
Susanne en Frank van de Sparkling gearriveerd op hun boot bij Ionion
Marine. Ze zijn 12 dagen hier om wat aan de boot te werken en
vakantie te houden. Zij gaan nu niet varen, dat doen ze half
september pas. Met de huurauto komen ze op zondag met de middag naar
ons. Het is een gezellig weerzien. Het onweer en de regen lijkt
allemaal wat later te komen, ook voor maandagochtend ziet het er nog
regenachtig uit, dus we hebben inmiddels de reservering met een dag
verlengd. Zondagmiddag is het weer nog mooi en vermaken we ons
gevieren met eten, drinken, keuvelen, formule 1 kijken in een café
en keutelen door Nydri. We hebben het plan om met de huurauto naar
restaurant Elena in Geni te gaan om te eten, Susanne en Frank kennen
het daar niet, maar inmiddels betrekt de lucht en zien we steeds meer
flitsen boven de bergen. Ook boven Levkas begint het te flitsen en te
rommelen. De wind trekt wel wat aan, maar het blijft nog beperkt tot
zo’n 20 knopen (5Bf) en het is nog steeds droog. We kijken het nog
een tijdje aan, maar met dit weer durven we niet te ver van de boot
weg te gaan dus eten we een pita gyros in Nydri. Als we in de
snackbar zitten valt er dan toch een flinke bui, maar het lukt
gelukkig om weer droog aan boord te komen. Bij het afscheid spreken
we met Susanne en Frank af om later in de week contact te hebben om
te kijken of we elkaar op vrijdag nog ergens kunnen treffen. Die
nacht blijft het onrustig met flink wat regen, bij ons geen onweer en
beperkte wind. Later horen we dat het in de Vlikho baai om de hoek
gehageld heeft en dat het in de baaien van Meganisi wel heel hard
gewaaid heeft. Nieuwe Italiaanse buren die op maandag naast ons komen
liggen zijn de hele nacht in de weer geweest met hun motor aan. Wij
hebben dus een goede keuze gemaakt met onze ligplaats en mazzel
gehad. Na nog de laatste klussen en weer volgeladen te zijn met water
is op dinsdag 18 juli na ruim 2 weken “geparkeerd” liggen Petalas
onze bestemming. In Nydri lijkt het nog dat er een lekker zeilwindje
is, maar eenmaal uit de baai valt dat tegen. Eerst de motor maar eens
goed testen. Alles blijkt weer oké, ook het toerental is weer als
vanouds en we zien geen vieze roetsporen meer op het achterschip
komen. Een hele opluchting. Uiteindelijk zeilen we met ruime wind
ongeveer een derde deel van de afstand van 27 mijl naar de ankerbaai
achter het eiland Petalas. Daar is het zoals gewoonlijk niet heel
druk, maar die nacht wel wat onrustig door een stevige bries vanaf
land. Ondanks dat blijven we nog een nachtje. In de middag steekt er
weer een fiks windje op (25 knopen, 6Bf) uit het westen ditmaal, maar
die nacht is het rustig.
|
Onderweg naar Port Atheni op Meganisi. |
De volgende ochtend gaan we ankerop naar
Port Atheni op Meganisi. In eerst instantie is de wind pal tegen,
niet veel zo’n 7 knopen, maar altijd jammer als het grootzeil niet
ook een beetje mee doet. Eerst moeten we tussen de Ekhinades
eilandjes door en vervolgens om de zuidpunt van Kastos heen. Daarna
is de koers meer noordelijker en komt de wind gunstiger in. Tegen de
tijd dat we bij de zuidpunt van Kalamos zijn kan de motor uit en
zeilen we met 3 a 4 knopen de rest van de afstand. In Port Atheni
gaan we vrij ankeren in water van circa 12 meter diep. Aan de houten
stijger van een van de twee taverna’s hier komt een Nederlandse
flottielje. Er zit een groep jeugd bij wat in de namiddag nogal
irritant luidruchtig aanwezig is. ’s Avonds wordt er in de taverna
nadat het eten achter de rug is door de baas en wat personeel van de
taverna een Grieks dansje gedaan en daarna wordt er jaren 70 muziek
opgezet zodat de voetjes van de vloer kunnen. Best gezellig en een
leuke avond, om 24.00 uur gaat de muziek uit. Inmiddels hebben we met
Susanne en Frank afgesproken om elkaar zaterdag weer te treffen in
Nydri of Vlikho. Vrijdags proberen we een plekje te krijgen aan de
steiger van de taverna in de baai van Spartakhori. Als we er om 12.00
uur aankomen liggen er slechts 2 boten, maar de man op de steiger
wuift ons weg met het gebaar dat er geen plaats is. Het kan
natuurlijk zijn dat alles gereserveerd is, maar wij hebben onze
twijfel. Het is tenslotte hoogseizoen en dan is een boot met slechts
2 personen aan boord niet zo interessant voor je taverna.
|
Nydri vanaf de landpunt Geni tijdens een wandeling.
Tranquil bay op de voorgrond. |
We varen
dus gelijk maar door naar de Vlikho baai, vanwaar we zaterdag op de
namiddag Susanne en Frank in Vlikho treffen om op het terrasje van
Fyki wat te drinken. Met de auto gaan we vervolgens naar taverna
Elena in Geni, zij kennen deze geweldige plek nog niet, waar het weer
heerlijk vertoeven is met lekker eten. Susanne en Frank vertrekken
zondag 23 juli weer naar huis, dus terug in Vlikho bij de dinghy
moeten we weer afscheid nemen. We hadden weer een reuze gezellig
samenzijn. Die nacht slapen we een beetje onrustig vanwege luide
bruiloftsmuziek die tot 4.00 uur in de ochtend door gaat. Op de
actuele GRIB file zien we dat er voor woensdag / donderdag weer
onweer en regen verwacht wordt. We reserveren vanaf dinsdag een
plekje in Marina Odyseas in Vathi op Meganisi. Wel veel duurder dan
aan de drijvende steiger van Nydri Marine, maar ook zekerder doordat
er een vast kade is en mooring lijnen. Inmiddels zijn er wat kwallen
de Vlikho baai binnengedrongen en een verandering van omgeving is
ook wel weer welkom. Op dinsdag is het er nog niet heel druk en
opvallend genoeg op woensdag ook niet. Het onweer gaat deze keer
gelukkig aan onze neus voorbij, de regen zonder wind komt
donderdagochtend vroeg.
|
Veel wind bij Meganisi. Aan de buitenkant van de baai
is een restaurantsteiger waar de boten flink
liggen te rollen. |
In de loop van de dag stroomt de marina vol,
er staat veel wind en we merken dat ook aan de deining in de haven.
Aan de buitenkant van de pier van de marina liggen ook boten
geparkeerd van mensen die naar huis zijn. Die gaan enorm tekeer. Een
van de hulpjes van de marina houdt ze wel in de gaten maar toch
begrijpen wij niet dat mensen hun boot op deze manier achterlaten.
Naast ons komen 2 grote catamarans te liggen, waardoor we niet meer
helemaal vrij liggen van onze buren. De stootwillen piepen tussen de
rompen. ’s Avonds wordt het wel wat rustiger, maar die nacht wordt
onze slaap vergezeld van gepiep. Voor vrijdag wordt er ook nog flink
wat wind verwacht, 5 à 6Bf. We besluiten nog even voor 2 nachtjes
terug te gaan naar de Vlikho baai voordat we verderop gaan. Gelukkig
zijn de kwallen weer minder in aantal en verveelt het ons hier nog
steeds niet!
|
De piepende stootwillen houden ons uit de slaap. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten