Niet noord maar oost

Nadat Anneke en Peter vertrokken zijn willen we eigenlijk naar het noorden, naar Paxos en Corfú onder andere. Voor dinsdag 17 juli zien we op de weersverwachting een zuidelijke wind, ideaal om naar het noorden te varen. Bij Nidri Marine maken we eerst schoon schip en wordt de was weer gedaan, daarna gaan we terug naar Préveza om een goede uitganspositie te hebben voor de tocht naar het noorden. We ankeren in de baai achter de Marina en liggen dan bijna voor de tangolocatie.

De locatie van de tangosalons op vrijdag en zaterdag.
De houten dansvloer aan het water is goed te zien.

 

We blijven de weersverwachting volgen en helaas zien we veel lage druk gebieden, waardoor de voorspelling lastig blijkt. Het verandert continu. Tja, als West Europa mooi weer heeft, krijgt de Middellandse Zee de lage druk gebieden. Dat geeft hier geen echt slecht weer, maar wel meer kans op harde wind en onweer. We vinden het te onzeker en veranderen ons plan. We gaan niet noord, maar oost, naar de Golf van Patras.

Eerst weer terug naar de brug bij het Levkas kanaal. Die blijkt een probleem te hebben. Normaal draait hij helemaal open, maar nu gaat alleen het beweegbare deel omhoog. Er is maar een heel smalle doorgang. Een beetje grote motorboot probeert of hij er door kan, maar het past niet dus hij moet terug. Een andere nog grotere motorboot is ook in het kleine kommetje voor de brug aan het wachten en kan er dus ook niet door. De zeilboten kunnen er wel door en stomen op naar de brug. Kortom, het is een grote chaos en gelukkig ontstaat er geen schade.

 

De smalle doorgang bij de brug van Levkas.

Na een nachtje in de Vlikho baai willen we de volgende dag naar Kalamos om daar de harde wind van donderdag af te wachten en dan vrijdag door te gaan naar Petalas. We hebben een heerlijke ruime wind dus de genua kan het werk alleen af, maar als we om de noordpunt van Kalamos komen staan er harde valwinden op de neus. Bij het haventje blijkt dat het er al mega druk is. Het is 14.15 uur en er liggen onder andere al 2 grote flottieljes. Wat doen die hier zo vroeg, zijn ze blijven liggen of zo? Die horen toch nog te varen om deze tijd? George, de zelfbenoemde havenmeester, is iedereen en plekje aan het geven, stapelen dus. We kijken het even aan, zien dat we nr. 6 of zo in een rijtje zullen worden en houden het voor gezien. Een goed voorbeeld van hoe druk het hier de afgelopen 3 jaren geworden is nadat veel boten uit Turkije vertrokken zijn. Terug naar de Vlikho baai lijkt ons de beste optie met de harde wind van de volgende dag in gedachte. Ook terug gaan we weer grotendeels super op het zeil. Zo zijn we geen meter opgeschoten die dag, maar hebben we wel lekker gezeild. De dag erna hebben we ruim 30 knopen over dek (7 Bf).

 

Via Petalas belanden we in Mesolonghi. Verder door naar het eiland Trizonia, wat eigenlijk een leukere bestemming is, gaan we niet want daar is veel meer kans op regen de komende week.

 

In de vaargeul naar Mesolonghi. Hier staan veel huizen op palen.

 

Aan de kade in Mesolonghi. Willem heeft water gehaald in
een jerrycan met behulp van het steekwagentje.

 

De fiets is het symbool van Mesolonghi.

 

Mesolonghi is best een leuke plaats met een paar mooie winkelstraten. s 'Avonds is het er een beetje uitgestorven, het avondleven speelt zich af aan de kade met veel cafés, wat vooral in het weekend tot slechte nachten leidt vanwege de housemuziek. Twee keer hebben we kort harde wind en regen van een onweersbui, met Saharazand er in. Bah, de hele boot is vies. 

Na een kleine week hebben we het dan ook wel bekeken en varen we met weinig wind naar Petalas terug.

 

We zitten 1e rang voor de volledige maansverduistering in
de ankerbaai van Petalas.
 Er is hier niets, dus ook geen omgevingslicht, toevallig liggen we op zo
ongeveer de beste plek om dit te zien, prachtig!

Eenmaal terug in de Vlikho baai hebben we wel weer even zin om aan de kant te liggen en bovendien is de boot erg vies. Nidri Marine heeft geen plaats, de buren van Hotel Armonia wel.

 

 

Aan het steigertje van hotel Armonia mag je ook gebruik maken
van het zwembad. De masten zie je op de achtergrond.

 

Inmiddels is dus het echte hoogseizoen aangebroken, met heel veel boten in de verhuur, grote flottieljes en veel drukke Italianen. Voor deze periode bewaren wij tegenwoordig de Golf van Amvrakia als bestemming. Daarbij geeft de Golf ook nog eens de beste kans om dolfijnen te zien. De ingang naar de Golf is bij Préveza, daar ankeren we weer 2 nachten en vullen we de voorraden weer aan bij de Lidl. De auto staat vlak bij de ingang van de Marina, wat ook dicht bij de ankerplaats is, dus dat is handig. Het weer voor de komende dagen ziet er prima uit, veel zon en geen harde wind. De prima beschutte baai van Paliomilou aan de zuidkust van de Golf is 15 mijl varen en dat doen we met een perfecte bakstag wind op de genua. Kort na het invaren van de Golf zien we in de eerste inham aan bakboord veel vogels in het water en ja hoor, er zitten een paar dolfijnen daar. Ze springen hoog uit het water, spectaculair. Helaas weer niet heel dicht bij en maar kort. Later zijn we nog 3 dolfijnen kort voordat we de baai invaren en ook de volgende ochtend ziet Willem tijdens het koffiedrinken er 2. Verder komt er ook regelmatig de kop van een schildpad boven water om adem te halen. Het blijf genieten hier, ook omdat er dus maar 1, ja je leest het goed maar één, andere boot is en de tweede nacht liggen we zelfs alleen!

  



Zonsopkomst in de baai van Paliomilou.

Na 2 nachten in deze heerlijke baai verkassen we naar de ankerplaats achter het schiereilandje bij Vonitsa.

 

De Saudade in het avondlicht.

 

Willem roeit ons naar het schiereilandje om in Vonitsa te gaan eten.

 

Inmiddels liggen wij in Préveza Marina want we gaan komende week met de auto op stap naar de bergen van Macedonië en naar Thessaloníki. Het is hier nog steeds een bouwput, er zijn slechts 4 steigers in gebruik, maar de prijs is inmiddels meer dan verdubbelt (€ 36 voor ons per nacht). Als alles klaar is zal de prijs verder omhoog gaan, in de toekomst zullen we hier dus niet meer voor langere tijd liggen. Jammer, we vonden het hier altijd fijn.