Thessaloniki en terug aan boord

Maandag 13 augustus, we arriveren aan het eind van de middag in Saloniki zoals de meeste Grieken deze stad noemen. We hebben een studiootje gehuurd in een vrij groot pand waar bijna niemand blijkt te zijn, want de meeste huurders zijn studenten en die zijn in de zomer naar hun ouderlijk huis. Het pand ligt in de wijk Ano Poli, de bovenstad. En dat is goed te merken, een doolhof van steile smalle straatjes met klinkertjes, enigszins toeristisch sinds AirBNB.

Vlak bij het studiootje is een gezellige taverna met heerlijk eten.

In de stad kom je regelmatig opgravingen tegen.

Als wij in een plaats zijn met een jachthaven zijn wij natuurlijk nieuwsgierig hoe die er bij ligt. Hier is de jachthaven een stuk buiten het centrum. We laten ons er heen brengen met een taxi voor € 10 en zijn 20 minuten onderweg. Terug nemen we de bus, dat kost maar € 2,-.

De jachthaven van Saloniki is behoorlijk leeg.

Deze "witte" toren staat aan de boulevard en was een onderdeel
van de stadsmuur, door de Turken gebouwd in 1430.

In de witte toren.

Vanuit de witte toren zijn de rondvaart-
boten goed te zien.



De boulevard en de havens vanaf de witte toren.



Saloniki heeft zoals de meeste Griekse
steden veel van dit soort flats, een beetje
saai straatbeeld vinden wij. Helaas heeft een brand
in 1917 veel moois verwoest, wat ook niet meehelpt.

Het kasteel bezochten we later nog.

Lunch op een terras aan de Plateia Navarinou met op
de achtergrond de restanten van het paleis van
keizer Galerius. 

De opgraving van het paleis van keizer Galerius bij het Plateia Navarinou.

Deze triomfboog liet de Romeinse keizer Galerius bouwen na zijn overwinning
op de Perzen in 297 n C. Op de achtergrond staat de Rotónda.  

Ooit was er een dubbele boog.

Detail van de triomfboog

De Rotónda was misschien ooit als mausoleum bedoeld voor de keizer,
maar is later als kerk en moskee gebruikt. De minaret is de enige die nog over is in Saloniki.



Sinds een jaar of 3 kun je weer naar binnen
en dat is heel fijn want het is een lust voor het oog!



Prachtige mozaïeken met bladgoud.

Mooi door zijn eenvoud.

De Agios Dimitrios is de grootste kerk van Griekenland.

Ook hier weer mooie mozaïeken met bladgoud,
 in dit geval van Dimitrios himself.



Dit leuke jonge katje zit bij het restaurant waar we
een paar keer eten.



In tegenstelling tot de meeste katten in Griekenland
wil deze graag aangehaald worden.

Op 15 augustus, Maria Hemelvaart, is het een feestdag in Griekenland. Daarom is het deze week heel rustig in de stad, de meeste mensen zijn op vakantie. En wat nog niet op vakantie is gaat deze dag alsnog naar een strand van Chalcidice met zijn 3 "vingers" (schiereilanden). Wij doen dat ook en belanden prompt in de file. Aan de oostkant van het mooie groene en bergachtige Sithonia (de middelste van de 3 vingers) vinden we uiteindelijk een rustig plekje om te relaxen.

Het pad naar het kiezelstrandje.

We hebben een tip gekregen van de verhuurder over een restaurant waar een vriend van hem werkt en waar elke avond live muziek is. Het blijkt niet zo ver bij ons vandaan en Trip Advisor is positief, dus dat lijkt ons wel toepasselijk voor die avond. Het restaurant blijkt een soort van vreetschuur, mega druk, het eten valt wat tegen en het duo speelt plichtmatig hun deuntjes. Maar toevallig belanden we naast een tafel met een groep vrouwen die zin heeft om te dansen en eentje kan dat ook heel goed in Oosterse stijl. Een andere vrouw raakt geïnspireerd hierdoor en voor ze het weet staat Jeanet ook op het vloertje tussen de tafels. Later speelt het duo nog een wals waarop wij een tango dansen en zo wordt het toch een heel leuke avond.

Een van de gitaristen in het restaurant.

Dit kom je zomaar tegen onderweg in de stad.

Er zijn best ook nog wel wat mooie gebouwen over gelukkig.

Een van de pieren bij de haven is ingericht om te flaneren en de hitte van de stad te ontvluchten.

De Agia Sofia, nu weer kerk maar was ook als moskee in gebruik.
Wij vinden het een beetje op een bunker lijken.

In het stadsdeel van ons studiootje rijdt door de smalle straatjes een lijndienst met een minibusje naar boven. Een leuke en vooral makkelijke manier om er wat meer van te zien en om naar de oude stadsmuur en het fort bovenop de heuvel te gaan. Door de klinkers en kuilen in de weg worden we flink door elkaar geschud, maar het is erg leuk om te doen.



De oude stadsmuur is boven nog
redelijk goed bewaard gebleven.

Doorkijkje in de oude stadsmuur.

 



Mooie uitzichten over de stad van boven op de heuvel.

Een deel van het fort, er is niet veel meer van te zien.

De deur links vooraan geeft toegang tot het
gebouw met de studiootjes, de auto
staat praktisch voor de deur.

Dit leuke straatje gaat naar de taverna waar we een
aantal keren eten.

Aubergine salade wordt overal net iets anders gemaakt.
Hier wordt er wat paprika en feta door gedaan, super
lekker vinden wij hem!

Na vier nachten in deze leuke stad rijden we via de snelweg die tussen de kust en het Olympus gebergte door loopt eerst zuidwaarts. Na Lamia verlaten we de snelweg, die overigens veel tol kost, en gaat de route over een prima weg door de bergen naar de Golf van Corinthe. We hebben de laatste nacht een kamer in het kustplaatsje Marathias geboekt.

Onderweg naar het zuidwesten, naar de Golf van Corinthe passeren
we dit prachtige landschap. 



Uitzicht over de Golf van Corinthe vanaf een balkon
 aan de zijkant van het hotel.
Op de achtergrond is nog net het eilandje Trizonia te zien.

Het haventje van Marathias.



Het uitzicht vanaf ons balkon.

Langs een mooie route via Mesolonghi en Astakos rijden we weer aar Préveza. Na nog wat inkopen bij de Lidl te hebben gedaan zijn we zaterdag aan het einde van de middag weer aan boord.

Zoutwinning bij Mesolonghi.

De Saudade ligt er prima bij in Préveza Marina. Maar de volgende dag gaan we toch echt weg hier, want het is belachelijk duur geworden, € 36,- per nacht en dan lig je dus nog in een bouwput! Afzetterij vinden wij. Oké, het douchegebouw is in gebruik maar verder, op het havenkantoor na, nog niets. De douches zijn op zich prima, alleen is het afschot slecht gemaakt zodat het water slecht weg loopt en er een waterballet ontstaat. Het is er dan spekglad dus heel gevaarlijk.
Er liggen hier bijna alleen boten geparkeerd, er is vrijwel niemand aan boord. En als alles klaar is zal de prijs nog verder omhoog gaan. Jammer, we lagen hier altijd graag maar het wordt zo duur dat we dat alleen nog zullen doen als het echt niet anders kan.

Nu gaan we ankeren achter de haven van Préveza. Inmiddels zijn deze dag ook Susanne en Frank gearriveerd en we zullen hen maandag treffen waarna we gaan bekijken wat we de laatste 10 dagen nog gaan doen voordat wij op 30 augustus uit het water gaan. We verheugen ons op een gezellig weerzien en napraten over de bruiloft en van alles anders.