Athene en pech in Vathi

In de avond van zondag 23 juni arriveert Carla met de expresse bus vanaf het vliegveld bij de bushalte in de buurt van Athens Marina. Helaas is er voor bijna de hele aankomende week harde noordelijke wind (meltemi) voorspeld, 5 tot 7 Bf. Na het afwegen van verschillende mogelijkheden hebben we besloten om in Athens Marina te blijven en op de dagen dat er minder wind is dagzeiltochtjes te maken. Enorm balen dit, de hele tijd is er nauwelijks wind en dan juist nu een hele week meltemi, heel ongebruikelijk voor dit zeilgebied. Maar ja, het weer moet je nemen zoals het komt en nu kunnen we meer van Athene zien.




 

Op maandag is er nog een fijne wind om te zeilen en varen we door het ankergebied van Piraeus naar een verrassend mooie baai op het eiland Salamis om te zwemmen en lunchen. Het is goed opletten op de vele veerponten.

's Avonds eten in een van de tavernes aan het water van Mikrolimano mét livemuziek.

Het eerste wat ons wel interessant lijkt om te bekijken is de
oude agora (markt) aan de voet van de Acropolis.
Dit was het hart van de oude stad waar de democratie werd uitgevoerd.

Deze "stembus" werd indertijd gebruikt. Zie de uitleg hieronder

Maquette zoals het er indertijd ongeveer uit heeft gezien.
De tempel van Hephaistos (te zien op de achtergrond) uit de 5e eeuw v.C. is het best bewaard
gebleven gebouw. Zie de foto hieronder. 



Zussen voor de Acropolis.

In dit gezellige steile straatje in de wijk Monastiraki aten we een paar keer.

Voor het Nationaal Archeologisch Museum.

Bronzen dolk met verfijnde versiering.
Zie de uitleg hieronder.



De Cycladische kunst uit de 3e eeuw v.C. lijkt heel modern.

Dit levensgrote bronzen beeld is uit zee gevist bij Antikythera,
ten zuiden van het ons bekende Kythera.
Zie de uitleg hieronder.

Aphrodite wordt verleid door de god Pan terwijl haar zoon Eros toekijkt, maar hij krijgt er met haar slipper van langs.

Hoofdengalerij.

Het gezellige Monastiraki plein waar we regelmatig in en uit de metro stappen.

Op vrijdag is er niet heel veel wind en maken we een fijn zeiltochtje langs de kust naar het zuiden en terug. Zwemmen en lunchen doen we achter een landpunt in de buurt van Glyfada.
Vanaf zaterdag blaast de meltemi weer over het schiereiland en zoeken we het vertier weer in de stad.

Het Acropolis museum.

De vijf originele vrouwenbeelden welke als zuilen dienden in
het Erechteion op de Acropolis.

Het mooiste van het museum is de bovenste etage waar het Parthenon (tempel voor de aanbidding van de godin Athene) van de Acropolis is nagebootst. Alle overgebleven stukken zijn op hun originele plaats te zien en van wat er ontbreekt is het nodige gereconstrueerd.
En dat alles met uitzicht op het origineel!

Een andere bijzonderheid van dit museum is dat het over een opgraving heen gebouwd is. En heel toevallig is die opgraving sinds een week of twee open voor de museumbezoekers.


Na het museumbezoek willen we eigenlijk nog de Acropolis op. Dit blijkt
€ 20 te kosten en dan moet je zelf lopen! Wij vinden dit erg duur en aangezien het al 18.00 uur is en de tent om 20.00 uur sluit zien we er van af.

 

Dit deels Byzantijnse kerkje uit de 12e eeuw in de wijk Plaka
staat naast de grote kathedraal van Athene. 



De kathedraal met het Byzantijnse kerkje rechts.

De wisseling van de wacht voor het graf van de onbekende soldaat wordt ieder uur gedaan, maar op zondag om 11.00 uur is het een ceremonieel gebeuren en zijn de militairen gepast gekleed. Carla en Jeanet gaan er heen, Willem gelooft het wel.

Soms is Griekenland verrassend op ons vooruit. In dit apparaat kunnen
plastic flessen, blikjes e.d. ingewisseld worden voor een bonnetje waar je geld voor krijgt.
Arme mensen verzamelen afval en verdienen zo wat. 

Zondagavond arriveert ook Eric (vriend van Carla) en zijn zij tot en met woensdag bij hun vrienden Alex en Secil die in Athene wonen. Helaas wordt Secil ziek na hun fietstocht op Aegina en kan ze niet meekomen om kennis te maken en even een kijkje bij ons aan boord nemen. Daarna gaan we met zijn vijven op 4 fietsen (1 tandem) gezamenlijk eten in Piraeus. We zijn een hele beziens-waardigheid.

Het etentje in Piraeus is vlak bij Zea Marina. Willem en ik fietsen daar na het eten
wat rond en zien o.a. dit mega zeiljacht.

De volgende dag hebben we afgesproken om met zijn allen naar kaap Sunion te gaan. Helaas is Secil nog steeds ziek en kan zij niet mee. Daardoor passen we in de auto van Alex en pikt hij ons met Eric en Carla op aan het einde van de tramlijn die langs de kust loopt. Na een verfrissend snorkelpartijtje in een mooie baai en een lunch rijden we door naar het eindpunt van het schiereiland.

De Poseidontempel op kaap Sunion.



Aan de zuidwest kant van de kaap is een mooie beschutte ankerbaai.

Alex geeft uitleg.




Grote Aloë vera plant met de poseidontempel op de achtergrond.

Na vertrek van Carla en Eric liggen we twee keer 2 nachten in de heerlijk rustige ankerbaai Ormos Vidi met tussendoor 2 nachten in Poros waar we de Nederlandse voetbaldames de finale zien verliezen.



Super jacht mét helikopterplatform geankerd bij Poros.

 

Zo langzamerhand kijken we of er een geschikte periode aan komt om weer door het kanaal te gaan en de oostkant van de golf van Korinthe te gaan verkennen. De eerste stop is weer in Vathi, het leuke plaatsje waar we voordat we naar Athene gingen bijna een week lagen. Het plan is om er 2 nachten te blijven, maaaaaaar.....het worden er veel meer door een heel naar voorval.

Als Willem over het terras van de taverna loopt nadat hij wat vuilnis weggebracht heeft is er een hond die zijn kuit blijkbaar heel verleidelijk vindt en er een flinke hap uit neemt. Veel geschreeuw, paniek op het terras, Jeanet komt nietsvermoedend kijken wat er aan de hand is. Ze ziet Willem verdwaasd kijken en dat zijn been bloed als een rund. Gelukkig is Hanjo, een Nederlander waar we samen met zijn vrouw Marjon die dag ervoor al even mee kennis gemaakt hebben, heel alert en heeft hij EHBO. Hij legt Willem op de grond, been omhoog en Jeanet haalt hun EHBO kist. Een jonge Italiaanse man van een andere boot helpt met verbinden van Willems been, hij blijkt later arts te zijn. De ziekenauto wordt gebeld, die kan niet komen want er is iemand met een hartprobleem. Dan maar een taxi. Jeanet zoekt snel papieren en wat spullen bij elkaar voor het geval Willem in het ziekenhuis moet blijven, Marjon helpt heel fijn. Als de taxi komt gaat ook de eigenaar van de hond mee. Hij is erg ontdaan, verontschuldigd zich vele malen en zegt alles te zullen betalen.

Eerst gaan we naar een klein ziekenhuis in Galatas, op het vasteland tegenover Poros. Dat is ongeveer een half uur rijden op normale snelheid, maar Sammy de taxichauffeur doet er die dag een stuk sneller over. Daar bekijken ze de wond en geven een paar hechtingen om het ergste bloeden te stoppen. Willem moet met een ambulance naar Nafplion, dat is een uur rijden. Jeanet en de eigenaar van de hond John gaan er met de taxi achteraan. In Nafplion krijgt Willem onder verdoving ongeveer 12 hechtingen, daarna in de apotheek een tetanus prik en 2 soorten antibiotica voor minimaal 10 dagen. De wond moet iedere dag verzorgd worden, dat kan in Galatas, maar doordeweeks ook in een huisartsenpost in Methana wat iets dichter bij Vathi is. Het been moet zo min mogelijk belast worden en zo veel mogelijk omhoog.

Dus, daar liggen we dan in Vathi voor de komende tijd. John zegt nogmaals alles te zullen regelen en betalen voor ons. Zelf moet hij vanaf zondag terug naar Athene voor werk, maar hij zorgt er voor dat Sammy ons elke ochtend komt halen met zijn taxi voor de wondverzorging.

 

Willem op de behandeltafel in het ziekenhuisje van Galatas.

En dit is nu de meest voorkomende pose van de kapitein.

Inmiddels zijn we 10 dagen verder en geneest de wond goed. De eerste dagen waren de enkel en voet nog dik, nu is er veel minder zwelling en vocht maar zijn er nog 2 open plekken waar geen hechtingen mogelijk waren. We zijn heel tevreden over de artsen in Methana, ze zijn serieus en de jonge arts spreekt goed Engels.Woensdag 24 juli moeten we weer naar het ziekenhuis in Nafplion en hopelijk kunnen de hechtingen er dan uit. Vervolgens moeten we kijken wat er verder nog aan rust en wondverzorging nodig is.

In Vathi zijn de mensen van de tavernes behulpzaam en meelevend. Het haventje is goed beschut voor de meeste windrichtingen, dus dat is gelukkig geen probleem, Jeanet kan lekker zwemmen en snorkelen. Er is hier alleen geen supermarkt, maar we hebben leuk contact met Sammy die ons erg goed helpt en naar een supermarkt brengt als dat nodig is. John is heel bezorgd, we hebben iedere dag app contact en hij komt maandag weer om het vervolg te regelen en te bespreken.

 

Wij liggen dus nog even geparkeerd in Vathi.

Van Trizonia naar Athene

Bij aankomt op Trizonia op 8 juni blijkt de haven verrassend leeg. 2 Restauranthouders hebben zich min of meer opgeworpen als havenmeesters en pakken de landvasten aan (mits ze op tijd zijn). Bij navraag blijkt dat er nu in de winter betaald moet worden en dat daardoor veel geparkeerde boten vertrokken zijn. Goed voor ons, er is meer plaats, en voor de restauranthouders als er meer boten met mensen aan boord in de haven liggen natuurlijk.

Op de achtergrond is te zien dat de haven best leeg is. Wij liggen
ongeveer op de plek waar heel lang een gezonken tweemaster lag.



Trizonia.

Deze foto is genomen onderweg naar een strandje aan de andere kant van het eiland.
Verder hebben we nog een dag met wat onweer en regen, er zit gelukkig niet veel wind in de bui.




Woensdag door naar Galaxidhi, helaas wederom zonder wind. Jeanet stort zich na aankomst in de bureaucratie om de DEKPA (cruising permit) te verlengen bij de portpolice. 3 man/vrouw is hier op een gegeven moment mee bezig, alle papieren moeten uit de tas en dat blijkt nog te kort, want er moet ook een crew list komen. Die kan Jeanet ter plaatse invullen en dan komt het nieuwe stempel op het document. Pffff, volgend jaar maar weer naar de portpolice in Préveza, die zijn een stuk makkelijker.

 

In Galaxidhi vinden we een leuk restaurant in de straat achter de boulevard.
We zijn de enige klant. Het is de eerste zwoele avond deze zomer.

 

 

Galaxidhi bij vertrek.

 

Na één nachtje gaan we door naar Corinthe, een flink stuk varen 36,5 mijl, geen wind verwacht en gekomen. Wel: dolfijnen! Een grote groep, waarvan 2 maal een deel recht op onze boeg af komt. Ze zwemmen gelijk door, geen tijd voor ons, maar eentje komt nog even terug een zwemt een minuut of 5 met onze boeg mee, de snelheid perfect aan ons aangepast. Het filmpje is helaas mislukt.

In de haven van Korinthe wordt een gezonken jachtje geborgen. 

Na circa 1,5 uur wachten mogen we het kanaal van Korinthe in. We hebben 1,5 knoop stroom tegen, het schiet niet op.
Wij vinden het niet erg, zo kunnen we langer van het prachtige landschap genieten.

In het kanaal van Korinthe op de elektronische kaart met slechts 4 knopen snelheid.

Na 2 nachten ankeren bij Korfos gaan we kijken of we in het plaatsje Vathi aan de westkust van het schiereiland Methana kunnen liggen. We hebben dit al eens eerder geprobeerd, maar de haven is erg klein en toen was het vol. Nu is er genoeg plaats, hoewel het wel iedere dag vol loopt met boten!

Vathi. De Saudade ligt aan de overkant aan de kade.



Vathi, aan deze kade liggen we dus.

De 2e dag komt er een grote zus van de Saudade naast ons liggen, de Spirit of Hamble, een Moody 42 Ketch van Christine en David. Gezellige mensen, we borrelen en eten een paar keer samen.








Een paar dagen is er wat gerommel en vallen er een paar spatten regen, dit geeft gelukkig geen problemen.
Dit is dus zo'n schattig klein haventje waar je kunt blijven plakken. Er is geen winkel, iedere ochtend komt er een busje met brood en wat andere verse dingen en bijna iedere dag komt er ook een busje met groente en fruit. We blijven er tot het tijd wordt om naar Athene te vertrekken.

Vathi, relaxen met een palmboom in de rug.

Kapelletje op Aktio Panagia.

Door het ankergebied naar Athens Marina.



Het Olympisch stadion in zicht.

Wij hebben gereserveerd in Athens Marina. Deze Marina is indertijd aangelegd om de VIP's die met hun jacht de Olympische spelen wilden bezoeken te faciliteren. Het Olympisch stadion is dan ook om de hoek (er is een rechtstreekse verbinding tussen de jachthaven en het stadion).

 

 

Uitzicht op het Olympisch stadion vanaf onze ligplaats in Athens Marina.



Je kunt hier ook per helikopter komen.

We zijn hier omdat Carla (zus van Jeanet) een week aan boord komt en daarna gaat ze nog 3 dagen samen met partner Eric vrienden van hen in Athene bezoeken. Dat hebben we inmiddels allemaal achter de rug en hoe dat is verlopen lezen jullie in het volgende bericht.