De grote brug bij Patras. |
Maandagochtend eerst naar de medische post in Nidri, we zijn direct aan de beurt. De arts bekijkt de wond en vindt dat het er goed uit ziet, er is geen spoor van infectie. Opluchting! Ze snijdt de rest van het dode weefsel weg, dat is nu goed uitgedroogd, en verzorgt de wond. Ze denkt dat het nog circa een maand zal duren voor het helemaal dicht is, want het is een diepe wond. We spreken af dat we woensdag en vrijdag nog een keer terug komen voor controle en verzorging. We zijn opgelucht en blij.
Het blijkt hier een privé gebeuren, maar in eerste instantie hoeven we niets te betalen. Natuurlijk moeten we wel een formulier invullen, maar toch, het gaat op goed vertrouwen. Uiteindelijk betalen we voor de 3 consulten
€ 60,-, een redelijk bedrag vinden wij en ook John, de eigenaar van de hond. Die was nogal bezorgd dat ze een belachelijk hoog bedrag zouden rekenen.
Van woensdag tot vrijdag liggen we aan het steigertje van Nidri Marine voor water, de was en het gemak. Het blijkt wel wat duurder geworden, we betalen nu € 12 (was € 10) en water kost extra, elektra is nog steeds inclusief. Verder hebben we relaxte dagen in de Vlikho baai, waar helaas kwallen zijn wat het zwemmen minder aangenaam maakt.
Op zondag 18 augustus wordt het tijd om richting Préveza te gaan, we ankeren achter het vissershaventje. Het is heerlijk weer, weinig wind en niet heel heet, zo´n 32 graden. Maar wat vooral heel fijn is, is dat het ´s nachts goed afkoelt tot zo´n 22 graden. Nog een keer eten en gedag zeggen bij de favoriete restaurants The Mermaid, Mythos en pizza bij Antonio, waarna we zaterdag 24 augustus weer op onze plek gestald worden bij Ionion Marine.
Drukte bij de brug over het Levkas kanaal. |
Bij Ionion Marine worden we weer naar onze winterplek gereden. De schipper gaat er te voet achteraan. |
Vrijdag 30 augustus doen we ´s morgens de laatste klusjes en gaat het winterkleed weer over de Saudade. Ons logeeradres in Grévena is slechts 2,5 uur rijden, dus dat is een relaxed begin van de terugreis. De volgende dag is Paracin in Servië onze bestemming. Bij de grensovergang van Noord- Macedonië naar Servië staan we 2 uur te wachten. Het blijkt dat dit weekend voor héél veel Duitsers, Oostenrijkers, Hongaren, Bulgaren, Serviërs, etc. de vakantie af loopt en die zijn allemaal op weg naar huis. Balen!
In het restaurant van het hotel in Paracin bestellen we een spies. Deze is voor 2 personen, maar het is zo veel vlees dat we het lang niet op krijgen en de rest mee nemen in een doggy bag. |
Voor zondag hebben we een flink stuk gepland, tot voorbij Wenen, want weinig vrachtverkeer. We hebben stom genoeg geen rekening gehouden met het drukke vakantieverkeer. De aardige jongedame van het hotel tipt ons over een kleinere (rustigere?) grensovergang met Hongarije. We besluiten die te nemen, want het is maar weinig omrijden. Het lijkt er inderdaad niet heel druk, maar we doen er evengoed weer 2 uur over om de grens te passeren, grrrr. Vervolgens zijn er veel wegwerkzaamheden en daardoor files in Hongarije.
Nu komt het heel goed uit dat we eten in de doggy bag bij ons hebben. We zijn uiteindelijk 12 uur onderweg voordat we bij het gasthof aankomen, waar de aardige eigenaar ons een bier op de kamer brengt want hij is eigenlijk al gesloten. Gelukkig blijven we hier 2 nachten, even geen snelweg!
Uitstapje naar Baden met o.a. deze bloemenklok. |
Burg Eltz langs de Moezel ligt er sprookjesachtig bij. |
Drone verbod! |
We gaan de burcht niet in om hem te bekijken, want dat kost 20 euro. Veel geld vinden wij en dan mag je ook nog niet eens fotograferen. |
Het gezellige plein van Cochem. |
Vanaf het balkon van de hotelkamer in Cochem kijken we uit over de Moezel en het kasteel. |
Een tip van Frank is om Saarburg te bekijken. Het is inderdaad een schattig toeristisch plaatsje met een waterval van 5 treden in het centrum.
Nog een tip van Frank: het uitkijkpunt Saarschleife met een prachtig uitzicht over de Saar. |
De laatste 2 nachten verblijven we in een hotel in de prachtige natuur bij Trier, gerund door een zeer vriendelijk Nederlands echtpaar waarvan de man heerlijk kookt. Van daaruit gaan we met de trein Trier bekijken, wat ons een beetje tegen valt. De oude Romeinse overblijfselen zijn wel interessant, maar de stad zelf is niet bijzonder en de winkelstraten hebben vooral de internationale ketens.
De Porta Negra in Trier. |
De Kaiserthermen in Trier staan helaas in de steigers. |
Ondergronds in de Kaiserthermen. |
Een privé bad ondergronds in de Kaiserthermen. Rechts achter zijn goed de zuiltjes van de vloerverwarming te zien. |
Het laatste hotel ligt mooi in de natuur vlak bij Burg Ramstein. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten