Opstappers aan boord

Op dinsdag 28 juni wordt de wekker vroeg gezet zodat we om 8.00 uur richting het vliegveld rijden om Carla en haar goede vriendin Jacqueline op te halen. We zijn er net aangekomen als we een appje krijgen dat ze geland zijn. Gelukkig hadden ze geen probleem op Schiphol, maar ze hebben dan ook geen ruimbagage bij zich. Die dag blijven we in Nidri zodat we boodschappen kunnen doen en relaxen bij het zwembad.

Met de dinghy gaan we 's avonds naar taverna Elena, het aanleggen bij de vlonder met de tafels en daar aanschuiven is altijd een leuke attractie. Onze eerste bestemming is de Abelaki baai op Meganisi. Na een paar uurtjes heerlijk zeilen blijkt dat het er heel rustig is. Van de Italiaanse buren in Nidri hebben we twee moten zelf gevangen tonijn gekregen, dus dat is smikkelen en smullen tijdens de lunch. Het is hier altijd heerlijk zwemmen en snorkelen, een klein paradijsje.

En de wandeling 's avonds heen en weer naar klein Vathi om te eten is ook altijd een leuke activiteit. De volgende morgen maken Jacqueline en Jeanet een wandeling naar de andere baai en na een afkoelende duik wordt Paleiros ons volgende doel. Het is er behoorlijk vol, maar een Engelse crew die aan de buitenkant van de steiger ligt vindt aan de andere kant van zijn boot nog een vrije mooringlijn zodat wij zijn oude kunnen nemen. Erg aardig van hen om deze moeite te doen. Hun boot is ook een Moody en ze blijken ook lid van de vereniging te zijn, dat is toch wel heel toevallig.

Hier is een taverna waar je heerlijk Indisch kunt eten, nou, daar hebben we alle vier wel trek in. Kalamos is de volgende bestemming. Er is geen wind, dus als we een mooi strandje aan de kust van het vaste land zien is de keuze snel gemaakt om daar een zwem- en lunchstop te maken. Het blijkt een verrassend mooie plek, ook om te snorkelen.

Later, in de buurt van Kalamos, steekt er nog wat wind op zodat de genua mee kan helpen in de vooruitgang. In Kalamos worden we net als iedereen en zoals gebruikelijk door George opgewacht, het is een attractie op zich. We hebben een van de laatste plekjes, een kwartier later is het vol. Er zijn duidelijk minder ligplaatsen nu dan andere jaren, want de noordkant van de haven wordt niet meer vol gestapeld met bezoekers. Zaterdag gaan we naar groot Vathi op Ithaka. Na de straat tussen Kalamos en Kastos kunnen we zeilen. En ook nadat we een rondje door de prachtige One House Bay van Atokos hebben gevaren kunnen de zeilen weer het werk doen. Onder de kust van Ithaka is de wind helaas op en wordt het heel heet aan boord. De emmers water die we putsen als douche en de zwemstop bij de ingang van de baai naar Vathi brengt verkoeling. Aan de kade in Vathi is het opvallend rustig. We kunnen zo achter onze boot op het terras neerploffen.

Voor de dames is het hier leuk shoppen. We blijven lekker nog een dag om een toertje met de brommer over het eiland te maken.

Eerst naar het klooster van Kathara. Jaren geleden waren we hier al eens met Dirk en Jennemieke, maar het is weer leuk om te bezoeken.

Na koffie met lekkers in het bergdorpje Anogi ...

... zoeken we in Stavros het archeologische museumpje. Dat valt nog niet mee om te vinden, het is dan ook met recht een museumpJE. Maar toch wel leuk om te bezoeken omdat hier spulletjes uit het paleis wat toegeschreven wordt aan Odysseus ten toon gesteld worden, evenals spulletjes die in de grot van de Polis baai gevonden zijn.

Deze Polis baai zou de haven van Odysseus geweest zijn. We nemen de slingerweg naar zeeniveau, daar is het bloedheet, dus snel weer terug naar Stavros voor de lunch. Op de prachtige route terug naar Vathi met uitzicht op Kefalonia, zijn we hard toe aan een verkoelende duik. In Vathi is het flink drukker geworden. Gelukkig geen problemen met het anker van de Saudade. We betalen hier € 10,- per nacht, de 2e nacht is voor de helft van de prijs. Het echt goede nieuws is dat er nu uitstekende douches zijn voor, 6 minuten voor € 3,-, en ook wasmachines. De volgende bestemming is Sivota aan de zuidkust van Levkas. Het is een mooi beschutte baai die inmiddels vrijwel volledig vol ligt met steigers. Wij hebben een plekje gereserveerd aan het steigertje van restaurant Delfinia. Je ligt daar in principe gratis inclusief water en elektra, maar het is dan wel de bedoeling dat je in het restaurant eet. Dat is geen straf, we zitten prachtig vooraan op het balkon van het restaurant met uitzicht op de baai.

Als de locale troubadour langs komt met zijn gitaar dansen we zelfs een tango, dat is in een van de vorige jaren ook al eens gebeurd.

De volgende ochtend blijkt dat dit gratis liggen sinds een jaar of 3 niet meer helemaal gratis is. De gemeente Levkas komt € 10,- innen, ondanks dat de steiger dus van het restaurant is. Beetje vreemd, maar à la. Er is geen wind deze dag dus de 10 mijl naar Vasiliki gaat op de motor. Er is plek in de haven aan de kade, daar liggen we fijn beschut voor de harde valwind die vrijwel dagelijks 's middags van de bergen af komt. Er zijn weer veel surfers in de grote baai die hier dankbaar gebruik maken van die valwind. Hier in Vasiliki gaan Carla en Jacqueline van boord. Zij hebben nog voor 4 nachten een studio gehuurd en die blijkt uit te kijken over de haven en de baai. We kunnen vanaf de boot hun balkon zien en naar elkaar zwaaien, heel grappig dit.

En het uitzicht vanaf het balkon is ook super.

Wij blijven hier nog plakken zodat we gezellig borrelen in de studio of aan boord en 's avonds met ons vieren eten. Bij het strandje dicht bij de haven kun je leuk snorkelen, we zien zelfs op 2 dagen 2 donker rode zeesterren! Helaas is op de dag dat we de onderwatercamera mee hebben de grootste van de 2 wat meer in de schaduw van een rots waardoor de rode kleur minder goed te zien is.

De laatste avond eten we in het visrestaurant waar Yannis, de ontzettend aardige huisbaas van Carla en Jacqueline, ober is. Zaterdagochtend gaan Carla en Jacqueline heel vroeg met de bus naar Levkas, zodat ze zondag niet al te ver van het vliegveld zijn voor de terugvlucht. En dan is hun bezoek weer voorbij. We hebben het heel gezellig en leuk gehad, bedankt dat jullie er waren Carla en Jacqueline! Wij varen op zondag naar de Vlikho baai. En of de duvel er mee speelt, iets voorbij Sivota zien we dolfijnen! Niet heel dicht bij en ook niet heel lang, maar het is wel een grote groep. Heel jammer dat we dit niet gezien hebben terwijl Carla en Jacqueline nog aan boord waren. Na een nacht in de heerlijk rustige Vlikho baai hebben we weer voor 2 nachten gereserveerd aan het steigertje van hotel Armonia zodat we o.a. de fietsjes die in de auto opgeslagen waren weer aan boord kunnen nemen. En dan komt er een SMS van onze goede Duitse vrienden Susanne en Frank binnen. Ze wilden eigenlijk naar Mitikas, maar daar is het vol dus ze komen ook aan het steigertje liggen! Super leuk dit, jullie horen er in het volgende bericht meer over. PS de foto's in dit blogbericht zijn door onszelf, door Carla of door Jacqueline genomen.