Pompeï

Een van de ingangen van de opgravingen van het oude Pompeï is maar 10 minuten van onze B&B. We hebben inmiddels al aardig wat opgravingen van oude Romeinse steden bezocht, maar geen van allen is zo goed bewaard gebleven als Pompeï uiteraard door de vreselijke tragedie van de uitbarsting van de vulkaan de Vesuvius in 79 n.C. We zijn benieuwd!

Het grote amfitheater (volledig rond!) is meteen na binnenkomst al indrukwekkend.

In het commerciële deel van de stad waren veel winkels en mooie huizen.

Binnenplaats met galerij.



Veel kamers waren versierd met dit soort kleine "schilderijtjes".

 

Maar ook grote voorstellingen, vaak op de muren van de galerijen.

 



Er is nog veel werk te doen, nog maar ongeveer de helft is uitgegraven.
En het is nu al een enorm terrein.

Zo woonden de armere mensen.

Het opgraven en restaureren gaat continu door.

Er zijn ook veel inwoners gevonden die niet op tijd konden vluchten voor de lava, de as en het puin. 



Daar wordt je stil van.

Een winkel. Tot op heden is niet precies duidelijk waar de gaten voor waren.

Naast muurschilderingen en mozaïeken zijn ook
teksten bewaard gebleven.



Vanaf dit hogere punt krijg je een goed idee van de omvang van de stad.
Het is zo groot dat je niet alles in 1 dag kunt bekijken, er moeten keuzes gemaakt worden. 

Een van de badhuizen.

Een mooi detail van het plafond.

Het verwarmingssysteem in het badhuis.

 

Nog een mooi detail van het plafond in het badhuis.

Deze vrouw van lichte zeden is gestorven in het harnas, razend interessant natuurlijk dus mega druk hier!

Deze straat is min of meer in originele staat.

Aan het grote plein (forum) lagen tempels en openbare gebouwen.

De figuur in brons is er later neergezet.




In dit huis van twee broers veel afbeeldingen van enorme fallussen,
men denkt ter afschrikking van het boze oog.

Dit beeldje ook dus.

Enorm rijk versierd hier.



In het deel van de stad waar de rijke mensen woonden zijn ook veel mozaïeken bewaard gebleven.

En deze prachtig versierde "kleine" fontein, het hoogtepunt wat ons betreft! 

Deze grote fontein staat in het huis naast het huis met de kleine fontein.
Dit huis is helaas (nog) niet open voor publiek, maar van een afstandje is te zien
dat ook deze fontein prachtig versierd is.

Wederom in één van de badhuizen.

Wat een rijke versiering!

Het Romeinse equivalent voor: Pas op voor de hond!

Zo triest!

Je voelt bijna de angst en pijn.
 

Ook dieren hadden geen schijn van kans.

Naast mensen en spullen is er natuurlijk ook geld gevonden. 



De tempel van Apollo met de grote boosdoener, de Vesuvius, op de achtergrond.

In een huis zijn veel geometrische mozaïeken gevonden.

 

 

Men denkt dat dit de restanten zijn van de bewakers van dit huis van rijke mensen,
die waren zelf op tijd gevlucht.



 

Interessant plafond.

 

Naast het volledig ronde amfitheater was er nog een groot half rond theater
zoals we dat vanuit opgravingen in Griekenland kennen.

 

En naast het grote theater ook nog een klein theater (odeon)
voor intiemere voorstellingen.

 

Wij vonden het heel indrukwekkend en zeker de moeite waard om Pompeï te bezoeken. Hopelijk hebben jullie er met de foto's ook een indruk van gekregen (de selectie viel niet mee) en een beetje mee kunnen genieten van al deze schoonheid.

 

 

 

 

Op weg naar huis, zuid Italië.





De veerpont legt aan in Igoumenitsa, we varen op 2 september in 10 uur naar Brindisi.
Van andere passagiers horen we dat er de volgende dag een grote staking in Griekenland is,
waardoor er dan geen boten zullen varen. We hebben weer eens mazzel!

De hut is ruim en heeft een eigen
toilet en douche.

De Prins is een ouderwets schip met dito reddingssloepen.

De haven van Brindisi.



Brindisi.



Het lossen is een drama, vooral vrachtauto´s  kunnen moeilijk van boord
door de scherpe knik met de kade. Er wordt met matten gesleept. 

Willem rijdt van boord. Passagiers, dus ook Jeanet, moeten lopend aan en van
boord omdat de auto´s zo krap geparkeerd worden dat de deuren nauwelijks open kunnen.

Voor de eerste nacht in Italië hebben we een 4 persoons appartement geboekt in Paola, aan de westkust. We steken dus over van oost naar west.

Italië, veel pizza ...

... en gokken.

Siësta en lunchstop aan de Golf van Taranto.
Het ligbed is gratis, zelfs een drankje bestellen is niet noodzakelijk.

Onderweg naar onze eerste bestemming komen we
dit prachtig gelegen dorp tegen. Blijkbaar houden de Italianen wel van bouwen op
bergtoppen, want de volgende dagen zullen we nog veel meer van
dit soort mooie plaatjes zien.

Sfeervol pleintje in Paola.



Hetzelfde pleintje de volgende dag.
Veel heilige Franciscus in Paola.

De linker kant van het pleintje.

En ook veel smalle straatjes met trappen in Paola.

Een ander mooi punt in het centrum.

En heel veel opknappers waar vaak nog mensen in wonen.

 



We hebben een bezoek aan Pompeii in de planning en ook de kust van Amalfi willen we graag bekijken, dat moet zo ongeveer de mooiste kust van Italië zijn. Op zoek naar een strategische gelegen onderkomen wat ook nog betaalbaar is en parkeerplek heeft komen we uit op een appartementje in de zeer dicht bevolkte regio onder Napels, in het plaatsje Santa Maria de Caritá.

Op weg naar de volgende bestemming rijden we o.a. door het
Parco Nazionale del Pollino. 

De weg kronkelt lekker langs de berghelling, maar is ook
voor Jeanet prima te doen. Overal zijn muurtjes of is vangreling.



De volgende dag maken we een uitstapje naar de Amalfi kust.
Eerst steken we dit prachtige schiereiland over door de bergen en komen een
familiebedrijfje tegen waar limoncello gemaakt wordt.

De meneer legt uit hoe de limoncello gemaakt wordt, van
hand geschilde citroen schillen en niet van citroenlimonade.
De smaak is goed, we kopen een flesje. 

De mevrouw vult de flessen.

Daarna arriveren we in het dorp Ravello, wat volgens de boekjes een van de mooiste uitzichten op de Amalfi kust heeft. Op zich is dat waar, maar je moet goed zoeken om gratis van dat uitzicht te kunnen genieten. Bijna alle mooie uitzichtpunten zijn bezet door dure hotels. Wij vinden het hier een tourist trap.

Uitzicht op de bergen vanuit Ravello.

En uitzicht op de Amalfi kust vanuit Ravello. Mooi maar een beetje verpest.

Ravello.

In Ravello is veel keramiek in citroengeel te koop.

Het Piazza del Vescovado in Ravello.

Na Ravello komen we iets ten noorden van het plaatsje Amalfi aan de kust en dat zullen we weten ook. Het is één grote chaos van auto's, kleine en grote bussen en daar tussendoor laveren de scooters en lopen mensen langs de weg. Op veel plaatsen is de weg eigenlijk te smal om elkaar te passeren en daar komt nog bij dat op ieder plekje waar het maar enigszins mogelijk is om te parkeren iets geparkeerd staat. Het is vele kilometers in de file rijden en onmogelijk om te parkeren. Waardeloos, we kunnen niet even een dorpje inlopen of even rustig iets bekijken, alleen vanuit de auto kunnen we foto's maken. Er volgen veel spannende momenten of de spiegels nog aan de auto zullen zitten.

De kust van Amalfi.

De scooter is eigenlijk het enige goede vervoermiddel hier.
Er zijn er dan ook veel van, zoals in heel Italië.

De kust van Amalfi.

Eindelijk hebben we een plekje gevonden om te stoppen.

We waren er echt!

Inmiddels hebben we een indrukwekkende dag door het oude Pompeii geslenterd en ligt Toscane al weer achter ons. Het verslag daarvan ligt in het verschiet.