In het dorpje Vlikho zijn er veel nieuwe steigertjes bij gekomen en er is drastisch schoon schip gemaakt, de oude verschrotte boten zijn bijna allemaal weg. Ook in Nidri is er op dit gebied een en ander veranderd. De steiger van het Armonia hotel waar we graag lagen is weg, die van Nidri Marine weer in gebruik genomen door Skorpios Charters. Verder zijn er nog 2 bij gekomen en aan het andere einde van de kade is een kleine marina bijna klaar. Verder is alles bij het oude gebleven zo te zien.
Na een paar heerlijk rustige dagen in de Vlikho baai hebben we een fijn zeiltochtje halve wind van 13 mijl naar het plaatsje Mitikas. In de gratis haven van Mitikas is maar plek voor ongeveer 7 boten, we hebben geluk, we kunnen er liggen met mooi uitzicht op het eiland Kalamos. Later raakt de haven vol en onder de “gelukkigen” ontstaat al snel een amicale sfeer.
De haven van Mitikas met Kalamos op de achtergrond.
Zaterdag 1 juni halen we de fietsjes tevoorschijn om boodschappen te doen en een rondje door de omgeving te maken. Helaas blijk je niet de baai rond te kunnen fietsen. In die baai liggen trouwens opvallend veel boten voor anker, iedere nacht wel circa 10. In een pas ingezaaid stukje land zien we een vreemd beest, we weten niet wat voor beest het is, maar het lijkt wel wat op een capibara. Het strand is om de hoek van de haven, prima zwemmen daar en er is ook een fijne douche.
Zondag middag wordt ineens mijn naam geroepen. Op een Zweedse boot zitten Ken, de aimabele captain van de Mediterranean Branch van de Moody Owners Association (MOA), en zijn Nederlandse partner Marloes. Zij liggen in de baai, wilden eigenlijk aan de kade maar die is dus vol, en zijn nu bij vrienden aan boord. De volgende ochtend gooien wij los en maken zij vast. We zien hen later deze week tijdens het treffen van de MOA.
Wij gaan nog even 2 of 3 nachten naar de Abelaki baai op Meganisi. Het is rustig weer, de 8 mijl gaat op de motor. Het is er best druk, we kunnen helaas niet op onze favoriete plek liggen, maar wel op een andere oké plek. Deze keer zwemt Jeanet de eerste landlijn naar de wal zodat we sneller vast liggen en doet Willem de 2e m.b.v. de dinghy. Dat gaat prima.
De dinghy blijkt lek, althans 1 of 2 voorste delen van de tubes lopen langzaam leeg. Dinsdag hijsen we dus de dinghy aan boord en het duurt even, maar dan vinden we inderdaad een klein gaatje op de aansluiting van een naad. Na de reparatie en het opnieuw opblazen blijkt op exact dezelfde plek aan de andere kant ook een lekje te zitten! Een zwak punt dus. Die nacht is het winderig en aangezien er voor de komende nacht ook weer wind verwacht wordt, gaan we ankerop. Buiten de baai blijkt het stevig te waaien 5-6 Bf tegen, dus dat wordt opkruisen en hebben we een sportief tochtje met gereefde zeilen terug naar de Vlikho baai. We krijgen best wat water over dek en het raampje aan Willems kant van het bed in de voorpunt blijkt lek. Dat moet dus opnieuw gekit worden. Eenmaal in de Vlikho baai is er 0 wind, we hijsen de dinghy weer aan boord en plakken ook de andere tube.
6 en 7 juni hebben we 2 super gezellige avonden met de MOA. De organisatie is dus in handen van Ken en Marloes, het programma is ieder jaar eigenlijk hetzelfde, maar dat geeft niet want het is een geslaagde formule. 1 Avond eten we in taverna Gialos in Geni, we zijn met ongeveer 14 mensen, bekenden van vorige jaren en een aantal nieuwe mensen. De tweede dag varen we naar de Varko baai aan het vaste land, iedereen maakt iets om zelf op te eten en/of te delen met de anderen op het strand. En daarna is er muziek en wordt er flink gedanst. Maar we maken het niet laat, 10.00 uur is het feestje over want er liggen natuurlijk ook andere boten voor anker.
De volgende ochtend is het traditie om een opruimactie te houden op het stukje strand van de baai waar we het feestje hebben gehad en zo veel mogelijk troep op te rapen. In 3 kwartier tijd verzamelen we aardig wat.
De 2 voorste tubes van de dinghy zijn nog steeds lek, we moeten ze regelmatig oppompen, de reparaties zijn dus mislukt. Waarschijnlijk een combinatie van oude lijm en te kort laten rusten. Om een betere reparatie poging te doen hebben we vanaf zondag een plek aan de nieuwe Eucalyptus steiger van Skorpios Charters gereserveerd.Daar blijken ze een apart steigerdeel voor dinghy's te hebben i.v.m. het schoonmaken van dinghy's voor de charterboten. Conny, de aimabele verhuurder, vindt het oké als wij die gebruiken voor de reparatie. Het kost veel tijd om de lijm van de mislukte reparatie te verwijderen en de plekken weer schoon te krijgen. De nieuwe reparatie kit zegt 4 dagen laten drogen! We blijven dus nog even hier om het een maximale kans te geven.
Op de plaats van de 2 grote ronde plakkers is de dinghy lek.
Ken en Marloes hebben een appartementje vlak bij de Eucalyptus steiger en we worden op maandagochtend uitgenodigd voor koffie met wat lekkers. Dat is nog even een gezellige voortzetting van het weekend.
De Eucalyptus steiger met nog net het dak van het appartementje van Ken en Marloes op de achtergrond.
Het weer is best oké, maar nog niet het stabiele zomerweer met de strakke blauwe luchten. Regelmatig is er bewolking waar soms een spatje regen uit valt. Meestal is het rond de 30 graden, met uitschieters naar 34. Voor ons nog goed te doen. De tijd hier wordt goed besteed. De was kan in hotel Effy (voormalig Iris) gedaan worden voor € 5,- per 12 kg! Op dinsdag kit Willem het voorste raampje opnieuw, een warm klusje. Na nog een dagje luieren, zwemmen in het zwembad van het hotel en boodschappen zijn de 4 rustdagen van de dinghy om en blazen we hem vanochtend op. Tot nu toe blijven de tubes op druk, dus we hebben goede hoop dat we er mee verderop kunnen!
